Inżynier budownictwa
Inżynier budownictwa – tytuł zawodowy jakim ustawa o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa[1] określa osoby będące członkami Samorządu Zawodowego Inżynierów Budownictwa.
Dawniej tak brzmiący tytuł zawodowy nadawany był w dyplomach na podstawie rozporządzeń i do wejścia w życie Zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie określenia rodzajów dyplomów i tytułów zawodowych oraz wzoru dyplomu wydawanego przez uczelnie z dnia 9 kwietnia 1992 roku[2], posługiwali się nim w Polsce absolwenci wyższych uczelni technicznych na kierunku budownictwo. Ostatnim zarządzeniem wprowadzającym ten tytuł zawodowy było Zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 kwietnia 1989 r. w sprawie określania nazw kierunków studiów w szkołach wyższych oraz rodzajów dyplomów i tytułów zawodowych nadawanych przez szkoły wyższe[3].
Czynności, które mogą wykonywać osoby uprawnione[edytuj | edytuj kod]
Inżynierami budownictwa są osoby[4]:
- opracowujące projekty architektoniczno-budowlane podlegające zatwierdzeniu prawnemu w ramach projektu budowlanego (rola projektanta),
- projektujące obiekt lub zakres robót budowlanych, sprawdzające projekty arch-bud opracowywane przez projektanta oraz pełniące nadzór autorski nad prawidłową realizacją obiektów zgodnie z ich projektem robót budowlanych, (rola współ-projektującego)
- pełniące funkcję kierownika budowy lub innych robót budowlanych,
- podejmujące się funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego,
- kierujące wytwarzaniem elementów budowlanych.
Uprawnienia budowlane[edytuj | edytuj kod]
Czynności inżyniera budownictwa mogą wykonywać osoby posiadające uprawnienia budowlane określone w ustawie prawo budowlane jako decyzja o takiej nazwie wydana przez organ Samorządu Zawodowego Inżynierów Budownictwa[5]. Przy czym taką decyzje organ może wydać obywatelowi Polski jak i innych krajów. Warunkiem koniecznym tej decyzji jest określenie w niej specjalności, ewentualnie specjalizacji w ramach specjalności inżyniera budownictwa oraz zakresu prac projektowych lub robót budowlanych objętych jego uprawnieniem[6].
Specjalności osób określanych tytułem zawodowym inżynier budownictwa[edytuj | edytuj kod]
W ramach tego zawodu regulowanego na terenie Polski wydzielono 4 podstawowe specjalności oraz jeśli występują także ich dodatkowe zakresy[7]:
- architektoniczna (tym inżynierom nadano w ustawie tytuł architekt),
- konstrukcyjno-budowlana,
- inżynieryjna:
- mostowa,
- drogowa,
- kolejowa,
- hydrotechniczna,
- wyburzeniowa,
- instalacyjna w zakresie sieci, instalacji i urządzeń:
- telekomunikacyjnych,
- cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych,
- elektrycznych i elektroenergetycznych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 1117
- ↑ M.P. z 1992 r. nr 12, poz. 85
- ↑ M.P. z 1989 r. nr 14, poz. 107
- ↑ Art. 12 ust. 1-2 w powiązaniu z art. 3 pkt 19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333)
- ↑ Art. 12 ust. 2 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333)
- ↑ Art. 13 ust. 2 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333)
- ↑ Art. 14 ust. 1 pkt 2-4 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333)