Przejdź do zawartości

Inger Alfvén

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Inger Maria Alfvén (ur. 24 lutego 1940 w Solna, zm. 26 lipca 2022[1]) – szwedzka pisarka.

Inger Alfvén
Ilustracja
Pisarka w 2008 roku
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1940
Solna

Data śmierci

26 lipca 2022

Język

szwedzki

Ważne dzieła

Dotter till en dotter, S/Y Glädjen

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Córka laureata Nagrody Nobla z fizyki, Hannesa Alfvéna, który był bratankiem kompozytora Hugona Alfvéna.

W 1964 skończyła studia z zakresu nauk społecznych, a potem pracowała jako kurator i asystent opieki na dzieckiem[2].

Powieścią, która przyniosła jej popularność, była Dotter till en dotter z 1977 roku[3]. Jej książki w dużej mierze to bezpośredni zapis stanów ludzkiej podświadomości, a w swojej twórczości porusza takie tematy jak dziedziczone role płciowe, miłość, przyjaźń i samotność.

Mieszka w Sztokholmie[4].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • 1964 – Vinbergssnäckan
  • 1969 – Tusentals äpplen
  • 1971 – Lena-Bell
  • 1972 – Ta ner månen
  • 1976 – Städpatrullen
  • 1977 – Dotter till en dotter
  • 1979 – S/Y Glädjen (ekranizowana w 1989[5])
  • 1981 – Arvedelen
  • 1984 – Ur kackerlackors levnad
  • 1986 – Lyckans galosch
  • 1989 – Judiths teater (ekranizowana jako serial Judith)
  • 1992 – Elefantens öga
  • 1992 – Kvinnornas svarta bok
  • 1992 – Sex kvinnors lusta
  • 1994 – En moder har fyra döttrar
  • 1997 – Berget dit fjärilarna flyger för att dö
  • 1998 – När jag tänker på pengar
  • 1999 – Det blå skåpet
  • 2002 – Någon kom i båten
  • 2004 – Livets vatten
  • 2006 – Mandelkärnan
  • 2009 – När förnuftet sover
  • 2012 – Allt vi aldrig gjorde med varandra
  • 2015 – Berör mig inte, berör mig
  • 2019 – Tvilling

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Författaren Inger Alfvén död. expressen.se. [dostęp 2022-07-26]. (szw.).
  2. Inger Alfvén [online], Albert Bonniers Förlag [dostęp 2020-12-15].
  3. Inger Alfvén [online], Store norske leksikon, 5 sierpnia 2020 [dostęp 2020-12-16] (norw. bokmål).
  4. ”Man kan gå hela vägen – i fantasin” [online], Aftonbladet [dostęp 2020-12-16] (szw.).
  5. s/y Glädjen. Lena Olin, Stellan Skarsgård, Viveka Seldahl, Hans Mosesson Exat, Filmstallet, Hagafilm. 1989-08-21. [dostęp 2020-12-16].
  6. Signe Ekblad-Eldhs pris | Svenska Akademien [online], www.svenskaakademien.se [dostęp 2020-12-16].
  7. Spektra, De Nio prisar Inger Alfvén, „Svenska Dagbladet”, 7 grudnia 2006, ISSN 1101-2412 [dostęp 2020-12-16] (szw.).