Interleukina 8

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludzka IL-8

Interleukina 8 (IL-8), a właściwie CXCL8 – białko należące do chemokin[1][2]. Najsilniejszy czynnik chemotaktyczny u człowieka[3].

Jest produkowana przez monocyty/makrofagi, limfocyty T, neutrofile, fibroblasty, komórki śródbłonka i komórki nabłonkowe.

IL-8 oddziałuje poprzez receptory chemokin CXCR1 i CXCR2 na:

Działanie interleukiny 8 polega na stymulowaniu migracji neutrofilów, monocytów i limfocytów T[1][2]; powoduje adhezję neutrofilów do śródbłonka i uwalnianie histaminy z bazofilów. Poza tym stymuluje również angiogenezę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jakub Gołąb, Marek Jakóbisiak, Witold Lasek, Tomasz Stokłosa: Immunologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 91, 121. ISBN 978-83-01-15154-6.
  2. a b Anthony S. Fauci (red.): Harrison Reumatologia. Lublin: Czelej, 2008, s. 15. ISBN 978-83-60608-42-5.
  3. Anna M., Badowska-Kozakiewicz, Patofizjologia człowieka, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, [cop. 2013], s. 40, ISBN 978-83-200-4530-7, OCLC 864229927 [dostęp 2018-11-02].