– punkty, w których wartość funkcji jest znana; – punkt interpolowany
Interpolacja dwuliniowa (ang.bilinear interpolation) – metoda rozszerzająca interpolację liniową na interpolację funkcji dwóch zmiennych. Intuicyjnie jest złożeniem dwóch interpolacji liniowych.
W celu przeprowadzenia interpolacji dwuliniowej przeprowadza się dwie interpolacje liniowe dla jednego kierunku (np. wzdłuż osi w układzie współrzędnych kartezjańskim), a następnie dla tak uzyskanych wartości przeprowadza się interpolację liniową dla drugiego kierunku (w tym przypadku osi ).
Najpierw przeprowadzana jest interpolacja liniowa wzdłuż osi więc otrzymuje się:
Następnie przeprowadzana jest interpolacja wzdłuż osi
Jeśli przyjmie się system współrzędnych, w którym znane wartości funkcji znajdują się w punktach o współrzędnych wtedy wzór na interpolację upraszcza się do postaci:
