Interwencja (stosunki międzynarodowe)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Interwencja (ang. intervention) – termin, odnoszący się do akcji podmiotów zewnętrznych, wpływającej na sytuację wewnętrzną suwerennego państwa. Obejmuje szeroki zakres zachowań, począwszy od działań ze znikomą siłą przymusu, aż po czyny z jego wysokim natężeniem. Poziom intensywności przymusu jest czynnikiem bardzo istotnym, gdyż wiąże się z zakresem swobody miejscowego społeczeństwa i zewnętrznym ograniczeniem lokalnej autonomii.

Interwencyjne środki przymusu[edytuj | edytuj kod]

Niska intensywność interwencyjnych środków przymusu oznacza dużą swobodę wyboru dla lokalnych uczestników sporów, natomiast ich wysoka intensywność oznacza małą swobodę wyboru.

Rodzaje przymusu według jego intensywności od najniższej do najwyższej:[1]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nye, Joseph: Konflikty międzynarodowe. Wprowadzenie do teorii i historii. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2009.ISBN 978-83-60807-35-4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nye, Joseph: Konflikty międzynarodowe. Wprowadzenie do teorii i historii. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2009.