Iona Nikitczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iona Nikitczenko
Иона Тимофеевич Никитченко
Ilustracja
Sędziowie w Norymberdze: Aleksander Wołczkow, Iona Nikitczenko, Norman Birkett
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1895
w Obwodzie Wojska Dońskiego

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1967
w Moskwie

Zawód, zajęcie

prawnik

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy

Iona Timofiejewicz Nikitczenko (ros. Иона Тимофеевич Никитченко; ur. 16 czerwca?/28 czerwca 1895 w Obwodzie Wojska Dońskiego, zm. 22 kwietnia 1967 roku w Moskwie) – radziecki sędzia Sądu Najwyższego ZSRR, jeden z sędziów Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1916 wstąpił do SDPRR(b), od listopada 1917 do lutego 1918 p.o. szefa dzielnicowych oddziałów Czerwonej Gwardii w Nowoczerkasku. III-V 1918 członek 1 Dońskiego Titowskiego Pułku Rewolucyjnego, brał udział w walkach o Nowoczerkask, później był komisarzem politycznym Armii Czerwonej, brał udział w walkach z białymi, m.in. na Uralu i w Turkiestanie.

Sekretarz Wojskowej Rady Rewolucyjnej, od lipca 1920 prezes Sądu Wojennego Frontu Turkiestańskiego w Dżarkencie. Później był prezesem sądów i trybunałów wojennych w Turkiestanie, a od 1924 w Moskwie. 1926-1935 przewodniczący Trybunału Wojskowego Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, 1936-1938 zastępca przewodniczącego Kolegium Wojskowego Sądu Najwyższego, 1938-1942 wiceprezes Sądu Najwyższego ZSRR.

W 1936 był jednym z sędziów, którzy skazali na śmierć podsądnych w I procesie moskiewskim. Był deputowanym do Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]