Irena Laudańska-Dec

Irena Laudańska-Dec
Data urodzenia	29 maja 1924
Data i miejsce śmierci	1 lipca 2007 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	konserwator zabytków
Narodowość	polska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Irena Laudańska-Dec (ur. 29 maja 1924, zm. 1 lipca 2007 w Warszawie) – polska konserwator zabytków.

Podczas II wojny światowej była sanitariuszką w szeregach Armii Krajowej, brała udział w powstaniu warszawskim. Po aresztowaniu została osadzona w więzieniu na Pawiaku, skąd przewieziono ją do obozu w Oświęcimiu. Podczas ewakuacji obozu razem z transportem więźniów dotarła do obozu w Bergen-Belsen, gdzie zastało ją wyzwolenie. W 1956 ukończyła studia na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem prof. Bohdana Marconiego^[1]. Jej pracą dyplomową była Konserwacja obrazu olejnego na płótnie „Portret pani Czarneckiej z Tyczyna”, który znajduje się w tyczyńskim kościele oraz atrybucja polichromii w tzw. Winiarni w Lublinie (promotorem był prof. dr Ksawery Piwocki)^[2]. W pracy zawodowej jej specjalnością była konserwacja dawnego malarstwa olejnego, a szczególnie obrazów o charakterze sakralnym.

Zmarła w 2007, pochowana na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie, kwatera O-II-14 rząd 1 grób 21.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Absolwenci polskich uczelni konserwatorskich. bikds.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-20)]..
↑ ASP w Warszawie, Lista Absolwentów Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki, rok 1956. konserwacja.asp.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-20)]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Epitafium nagrobne Ireny Laudańskiej-Dec na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie

[1] Absolwenci polskich uczelni konserwatorskich. bikds.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-20)]..

[2] ASP w Warszawie, Lista Absolwentów Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki, rok 1956. konserwacja.asp.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-20)]..

[1]

[2]