Irpień (rzeka)
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Długość | 162 km |
| Powierzchnia zlewni |
3340 km² |
| Źródło | |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Dniepr |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Irpień[1] (ukr. Ірпінь, Irpiń), w dawnych kronikach także Rpeń, Orpeń, Pierna[potrzebny przypis] – rzeka na Ukrainie, prawy dopływ Dniepru. Ma 162 km w długości i płynie przez miasto Irpień. Wpada obecnie nie bezpośrednio do Dniepru, a do Zbiornika Kijowskiego, utworzonego na potrzeby kijowskiej elektrowni wodnej. W ten sposób wody Irpienia pompowane są na 6,57 metrów powyżej poziomu naturalnego.
Rzeka wymieniana jest w kronikach w związku z kilkoma wydarzeniami historycznymi, takimi jak np. bitwa nad Irpieniem (1321), w wyniku której Giedymin, pobiwszy Stanisława kijowskiego, stał się władcą późniejszej Ukrainy Nadnieprzańskiej.
Od zawarcia traktatu Grzymułtowskiego (1686) do II rozbioru Polski (1793) Irpieniem biegł odcinek granicy polsko-rosyjskiej.
- Ponad drogą Irpień płynie
- Za Irpieniem wał wzniesiony
- A za wałem oko ginie
- I kijowskie słychać dzwony
- ...A kto wszystko za kraj stracił
- Kto Ojczyźnie służył szczérze
- Ten spokojny na Sybirze
- Bo część długu już odpłacił
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Maciej Zych (opr. red.). Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 348. ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ Jeńcy Wincentego Pola, Podano za J. Wołoszynowskim, Opowiadania Podolskie.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Irpień, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 301.