Italo Campanini
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Italo Campanini (ur. 30 czerwca 1845 w Parmie, zm. 22 listopada 1896 w Corcagnano[1][2]) – włoski śpiewak operowy, tenor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem kowala[3] i bratem dyrygenta Cleofonte Campaniniego[1][2][3]. W młodości walczył w armii Giuseppe Garibaldiego i został ranny[3]. Śpiewu uczył się w Parmie u Giuseppe Griffiniego i w Mediolanie u Francesco Lampertiego[1][3], na scenie zadebiutował w 1863 roku jako Oloferno Vitellozzo w Lukrecji Borgii Gaetano Donizettiego[2]. W 1871 roku wziął udział we włoskiej premierze Lohengrina Richarda Wagnera w Bolonii[1][3]. Koncertował m.in. w Wiedniu, Londynie, Petersburgu, Moskwie i Nowym Jorku[1]. W 1883 roku uczestniczył w przedstawieniu Fausta Charles’a Gounoda podczas uroczystego otwarcia gmachu nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2][3]. W 1894 roku zakończył karierę sceniczną[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 19. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 72–73. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 559. ISBN 0-02-865526-5.