Dolina Iwaniacka
Dolina Iwaniacka – dolina w Tatrach Zachodnich pomiędzy stokami Kominiarskiego Wierchu i Ornaku, zbiegająca spod Iwaniackiej Przełęczy (1459 m n.p.m.) do Doliny Starorobociańskiej. Jej wylot znajduje się na wysokości ok. 1085 m[1]. Nazwa doliny pochodzi od polany Iwanówka, znajdującej przy wylocie doliny, na jej północnym stoku[2]. Dawniej dolina była wypasana, wchodziła w skład hali Iwanówka[3].
Dolina wycięta jest głównie w czerwonych piaskowcach kwarcystycznych. Jej dnem spływa Iwaniacki Potok uchodzący do Starorobociańskiego Potoku. Miejscami gubi on wodę, która wsiąka w przepuszczalne podłoże[3]. Cała dolina jest porośnięta świerkowym lasem[2].
W dolinie znajduje się kilkanaście niewielkich jaskiń, m.in. Schronisko pod Dziobem I, Schronisko pod Dziobem II, Schronisko pod Dziobem III, Schron Zachodni w Iwanówce, Szczelina w Iwanówce i Schron w Ścianie pod Szczytem[4].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
z Doliny Chochołowskiej. Początkowo biegnie razem z czarnym, na polanie Iwanówka oddziela się od niego i prowadzi przez Dolinę Iwaniacką i Iwaniacką Przełęcz do schroniska na Hali Ornak. Około 2:15 h, z powrotem 2:05 h[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-01-22] (pol.).