Izabella Lipniewicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
mikrobiolożka, laborantka działaczka opozycyjna |
| Miejsce zamieszkania |
Gdańsk |
| Alma Mater | |
| Pracodawca |
m.in. Akademia Medyczna w Gdańsku (1976–1980), Państwowy Szpital Kliniczny nr 1 w Gdańsku (1980–1981, 1983–1994) |
| Rodzice |
Bogusław, Elżbieta |
| Dzieci |
2 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Izabella Krystyna Lipniewicz[1] z domu Kochalska[2] (ur. 4 kwietnia 1953 w Gdańsku[3]) – polska mikrobiolożka i działaczka opozycyjna.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Izabella Lipniewicz w 1976 ukończyła studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Gdańskiego[3].
W latach 1976–1980 była zatrudniona w Zakładzie Mikrobiologii Instytutu Patologii Akademii Medycznej w Gdańsku, a od lipca 1980 do grudnia 1981 w Pracowni Bakteriologii Klinicznej Instytutu Patologii Państwowego Szpitala Klinicznego nr 1 w Gdańsku[3].
W 1980 wstąpiła do NSZZ „Solidarność”, była członkinią Komitetu Zakładowego. 17 grudnia 1981 wraz z Witoldem Marczukiem została aresztowana za wręczenie funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej egzemplarza niezależnego pisma. Osadzono ją w Areszcie Śledczym w Gdańsku. 29 grudnia 1981 została skazana na 3 lata pozbawienia wolności i 2 lata pozbawienia praw publicznych. Wyrok odbywała w Zakładzie Karnym w Bydgoszczy-Fordonie, Krzywańcu[3] oraz Grudziądzu. 20 stycznia 1983 została uniewinniona po rewizji nadzwyczajnej przez Sąd Najwyższy. Po opuszczeniu więzienia została ponownie zatrudniona w Szpitalu Klinicznym nr 1, gdzie pracowała do 1994. W 1985 uzyskała I stopień specjalizacji z mikrobiologii, w 1994 II stopień. W latach 1983–1988 była łączniczką Ewy Kubasiewicz, także w kontaktach z działającym w ukryciu Andrzejem Kołodziejem z Solidarności Walczącej. Współpracowała z Andrzejem i Joanną Gwiazdami przy druku pisma „Poza Układem”[3].
W latach 1994–2008 pracowała jako laborantka w przedsiębiorstwach z branży ochrony zdrowia. W czerwcu 2008 przeszła na emeryturę[3].
Jedna z bohaterek wydanej w 2016 książki Anny Herbich „Dziewczyny z Solidarności”[4][5].
Córka Bogusława i Elżbiety[2]. Matka dwóch synów[4].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)[1]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2016)[3][6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 grudnia 2009 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2010 r. nr 29, poz. 386).
- ↑ a b Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych" [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-23].
- ↑ a b c d e f g Arkadiusz Kazański, Lipniewicz Izabella [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-23].
- ↑ a b Dziewczyny z Solidarności. Ich walka z komuną [online], plus.dziennikbaltycki.pl, 3 listopada 2016 [dostęp 2023-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-29].
- ↑ Anna Herbich, Dziewczyny solidarności: prawdziwe historie, Prawdziwe historie, Kraków: Znak, 2016, ISBN 978-83-240-3464-2 [dostęp 2023-05-27].
- ↑ Izabella Lipniewicz [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2023-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-20].
- Absolwenci Uniwersytetu Gdańskiego
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Ludzie urodzeni w Gdańsku
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Ofiary represji w stanie wojennym w Polsce 1981–1983
- Polscy mikrobiolodzy
- Urodzeni w 1953
- Więźniowie polityczni w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1957–1989
- Więźniowie więzienia w Fordonie (Polska Ludowa)
- Wykładowcy Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego