Ewa Kubasiewicz-Houée
Data i miejsce urodzenia |
21 lipca 1940 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polonista, bibliotekarka, działaczka opozycji w PRL |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Ewa Kubasiewicz-Houée (ur. 21 lipca 1940 w Poznaniu) – polska polonistka, bibliotekarka, działaczka opozycji w PRL.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1969 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim, a w 1976 – studia podyplomowe z zakresu bibliotekoznawstwa na tej samej uczelni. Od 1969 do 1982 pracowała jako kierownik Działu Gromadzenia i Opracowania Zbiorów w Bibliotece Głównej Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. Od 1976 zajmowała w tej bibliotece także stanowisko dyplomowanego kustosza.
Współpracowała z Wolnymi Związkami Zawodowymi. W 1980 została wiceprzewodniczącą Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w WSM, członek Międzyzakładowej Komisji Założycielskiej w Gdańsku i gdańskiego Zarządu Regionu, z którego odeszła po konflikcie z Lechem Wałęsą w listopadzie 1981.
W czasie stanu wojennego, w dniach 14–16 grudnia 1981 uczestniczyła w strajku okupacyjnym w WSM. Aresztowana 20 grudnia 1981. W lutym 1982 została skazana przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na karę 10 lat pozbawienia wolności za rozpowszechnianie ulotki nawołującej do czynnego oporu przeciwko stanowi wojennemu (prokurator żądał niższej kary – 9 lat)[1]. Została zwolniona na mocy amnestii w maju 1983. Od 1983 była współpracownikiem Solidarności Walczącej założonej przez Kornela Morawieckiego. Współorganizowała oddział trójmiejski tej organizacji.
Od 1988 przebywa na emigracji we Francji. Emisariuszka Solidarności Walczącej na Zachodzie[2]. Od 1988 do 1992 pracowała w Bibliotece Polskiej w Paryżu. W 1992 została zatrudniona w Wydziale Spraw Międzynarodowych Rady Generalnej departamentu Cotes d’Armor w Bretanii. Jest autorką wspomnień autobiograficznych.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 2007, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. W 2010 otrzymała Krzyż Solidarności Walczącej[4].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Pochodzi z rodziny o tradycjach patriotycznych i niepodległościowych. Jej ojciec był więziony przez NKWD. Bracia: Ryszard i Andrzej byli zaangażowani w działalność antykomunistyczną. Ryszard zmarł na zawał serca we wrześniu 1980, Andrzej został zamordowany w czerwcu w 1988 roku przez Służbę Bezpieczeństwa. Syn Ewy Kubasiewicz Marek Czachor był działaczem Solidarności Walczącej.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Ewa Kubasiewicz-Houée, Bez prawa powrotu, Wrocław 2005, ISBN 83-918847-4-0
- De l'Est à l'ouest: itineraire d'une femme engagée, Wroclaw 200, ISBN 978-2-9530576-0-7
- Bretania Tajemnicza, W krainie Celtów i Templariuszy, Wrocław 2012,ISBN 978-83-935330-3-9
- Przypomnij mi zapach chleba, Wrocław 2014, ISBN 978-83-64195-06-8
- Miejsca święte, miejsca przeklęte. Tajemnice Południowej Francji, Wrocław 2014,ISBN 978-83-641-95-44-0
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Najwyższy wyrok wydany w okresie stanu wojennego przez władze PRL
- ↑ Radio France Internationale (autor korporatywny), Rozmowa z Ewą Kubasiewicz-Houée o negocjacjach z władzą i „Solidarności Walczącej”, 1989 .
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 679
- ↑ Kornel Morawiecki: Regulamin „Krzyża Solidarności Walczącej”. www.sw.org.pl, 2010-04-15. [dostęp 2016-07-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. encysol.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-11)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wykaz represji WSM Gdynia
- Wywiad z Ewą Kubasiewicz. sw.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
- Ewa Kubasiewicz-Houee – relacja biograficzna. Ośrodek KARTA
- Absolwenci Uniwersytetu Gdańskiego
- Polscy poloniści
- Polscy bibliotekarze
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Działacze Solidarności Walczącej
- Uczestnicy wydarzeń Grudnia 1981
- Więźniowie polityczni w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1957–1989
- Polacy we Francji
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Solidarności Walczącej
- Ludzie urodzeni w Poznaniu
- Urodzeni w 1940