Józef Jankowski (pisarz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Jankowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1865
Wiśniew

Data i miejsce śmierci

13 maja 1935
Warszawa

Zawód, zajęcie

pisarz

Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Józef Jankowski (ur. 14 kwietnia 1865 w Wiśniewie, zm. 13 maja 1935 w Warszawie) – polski pisarz, poeta, dziennikarz.

Był synem Aleksandra Jankowskiego i Antoniny Jankowskiej z Mordazów. Uczęszczał do gimnazjum w Łomży, następnie do około 1888 roku studiował na wydziale filozoficznym Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Miał zamiar zostać aktorem i ukończył szkołę dykcji i deklamacji przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Wyjechał do Paryża, gdzie studiował w École des Hautes Études Po powrocie do Warszawy zajął się działalnością literacką i dziennikarską: w latach 1896–1900 redagował „Kurier Świąteczny”, od 1905 do 1913 roku „Przyjaciela Dzieci”, a w latach 1909–1910 „Romans i Powieść”, dodatek do tygodnika „Świat”, przez pewien czas pełniąc także funkcję sekretarza redakcji tego czasopisma. W 1915 roku uległ częściowemu paraliżowi.

Interesował się filozofią Józefa Marii Hoene-Wrońskiego i przełożył kilkanaście jego dzieł. Był jednym z założycieli i prezesem powstałego w 1919 roku w Warszawie Instytutu Mesjanistycznego im. J.M. Hoene-Wrońskiego.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Staccato. Warszawa, 1892.[1]
  • Strachy. Kaprys sceniczny w 1 odsłonie wierszem. Warszawa, 1893; wyd. nast. Warszawa, 1924.[2]
  • Na majówce. Wierszem. Warszawa, 1894.
  • Smutny rycerz. – Siostra Łucja. – Kamienne serce. – Chore dziecko. – Śpiąca królewna. Warszawa, 1894.[3]
  • Żyje!... Obrazek dramatyczny w 1 a. Warszawa, 1894.[4]
  • Rytmy i rymy. Warszawa, 1897.[5]
  • „Samuel Zborowski” Juliusza Słowackiego. Myśli i wrażenia. Kraków, 1904.[6]
  • Skoczek. Warszawa, 1904.[7]
  • Kesa. Utwory dramatyczne i obrazy niknące. Warszawa, 1910.[8]
  • Poezje. Seria liryczna.Warszawa, 1910.[9]
  • Słoneczna rzeczywistość. Warszawa, 1913.[10]
  • Z żywej strugi. Warszawa, 1913.[11]
  • O jedno słowo. Misterium dramatyczne. Kraków, 1914.[12]
  • Mina albo rozmowa o życiu. Sielanka dramatyczna. Warszawa, 1917.[13]
  • Chrystus na wojnie. Warszawa, 1920.[14]
  • Pielgrzym duchowy. Rymy przydrożne kwitnieniem pobożne. Warszawa, 1920.[15]
  • Skry. Poezje. Warszawa, 1922.[16]
  • Pan idzie!... Warszawa, 1924.[17]
  • Miłość artysty. Szopen i pani Sand. Warszawa, 1927.[18]
  • Eliasz. Warszawa, 1928.[19]
  • Historie niezwykłe. Nowele. Warszawa, 1928.[20]
  • Maria z Magdali. Warszawa, 1928.[21]
  • Ślepy margrabia. Widowisko sceniczne w 3 a. z epilogiem.Warszawa, 1928.[22]
  • Dwuwiersze. Warszawa, 1931.[23]
  • Dwuwiersze. Pięć setek. Seria 2. Warszawa, 1933.[24]
  • Sonety wstępujące. Od jedno- do piętnastozgłoskowego. Warszawa, 1934.[25]
  • Mój kalendarzyk albo Agenda Ducha albo Droga do Ładu. Rymy duchowe. Warszawa (bez daty). rękopis: [1]

Przekłady[edytuj | edytuj kod]

  • Skarbczyk poezji chińskiej. Warszawa, 1902.[26]
  • A. Czechow: Opowiadania. Warszawa, 1904.[27]
  • Apulejusz: Z „Metamorfoz albo Złotego Osła”. Bajka o Amorze i Psyche. Warszawa, 1911.[28]
  • H. Heine: Niemcy. Baśń zimowa. Warszawa, 1911.[29]
  • Psalmy Dawidowe, które najprzedniejsze, na nowo przełożone. Warszawa, 1916.[30]
  • Sédir: Obowiązek duchowy. Warszawa 1911, 1921, polona.pl
  • Sédir: Droga prawdziwa do boga prawdziwego. Warszawa 1920, polona.pl
  • Sédir: Wtajemniczenia. Warszawa 1920, 1924, polona.pl
  • Sédir: O prawdziwej religii. Warszawa1920, polona.pl
  • Sédir: Pieśń nad pieśniami. Warszawa 1921, polona.pl
  • Sédir: Siły mistyczne i sprawowanie życiowe. Warszawa 1921, polona.pl
  • Sédir: Lata dzicięce Chrystusa. Warszawa 1922, polona.pl
  • Sédir: Energia ascetyczna. Warszawa 1923, polona.pl
  • Sédir: Kilku przyjaciół Boga. Warszawa 1923,polona.pl
  • Sédir: Trzy odczyty w Warszawie. Warszawa 1923, polona.pl
  • Sédir: Siedem ogrodów mistycznych. Warszawa 1923, polona.pl
  • Sédir: Kazanie na górze. warszawa 1924, polona.pl
  • Sédir: Przyjaźni duchowe. Warszawa 1924, polona.pl
  • Sédir: Ewangelia i problemat wiedzy. Warszawa 1925, polona.pl
  • Sédir: Uzdrowienia Chrystusa. Warszawa 1925, polona.pl
  • Sédir: Kształcenie woli. Warszawa 1927, polona.pl
  • Didache, czyli nauka dwunastu apostołów. Warszawa 1923, polona.pl

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Józef Jankowski, Staccato, wyd. 1892 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  2. ↑ Józef Jankowski, Strachy. Kaprys sceniczny w 1 odsłonie wierszem, wyd. 1893 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  3. ↑ Józef Jankowski, Smutny Rycerz ; Siostra Łucya ; Kamienne serce ; Chore dziecko ; Śpiąca królewna, wyd. 1894 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  4. ↑ Józef Jankowski, Żyje!. Obrazek dramatyczny w jednej odsłonie wierszem, wyd. 1894 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  5. ↑ Józef Jankowski, Rytmy i rymy, wyd. 1897 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  6. ↑ Józef Jankowski, „Samuel Zborowski” Juliusza Słowackiego. Myśli i wrażenia, wyd.1904 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  7. ↑ Józef Jankowski, Skoczek, wyd. 1904 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  8. ↑ Józef Jankowski, Kesa: (utwory dramatyczne i obrazy niknące), wyd. 1910 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  9. ↑ Józef Jankowski, Poezye: (serya liryczna), wyd. 1910 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  10. ↑ Józef Jankowski, Słoneczna rzeczywistość, wyd. 1913 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-26].
  11. ↑ Józef Jankowski, Z żywej strugi, wyd. 1913 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  12. ↑ Józef Jankowski, O jedno słowo. Misteryum dramatyczne, wyd. 1914 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  13. ↑ Józef Jankowski, Mina albo Rozmowa o życiu. Sielanka dramatyczna, wyd. 1917 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  14. ↑ Józef Jankowski, Chrystus na wojnie, wyd. 1920 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  15. ↑ Józef Jankowski, Pielgrzym duchowy. Rymy przydrożne kwitnieniem pobożne, wyd. [1920] [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  16. ↑ Józef Jankowski, Skry. Poezje, wyd. 1922 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  17. ↑ Józef Jankowski, Pan idzie!: (zbiorek poezyj), wyd. 1924 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  18. ↑ Józef Jankowski, Miłość artysty: Szopen i pani Sand, wyd. 1927 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  19. ↑ Józef Jankowski, Eljasz, wyd. [1928] [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  20. ↑ Józef Jankowski, Historje niezwykłe. Nowele, wyd. 1928 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  21. ↑ Józef Jankowski, Marja z Magdali, wyd. 1928 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  22. ↑ Józef Jankowski, Ślepy margrabia. Zjawisko sceniczne w 3 aktach z epilogiem, wyd. 1928 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  23. ↑ Józef Jankowski, Dwuwiersze, wyd. 1931 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  24. ↑ Józef Jankowski, Dwuwiersze: (pięć setek). Ser. 2, wyd. 1934 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  25. ↑ Józef Jankowski, Sonety wstępujące (od jedno- do piętnastozgłoskowego), wyd. 1934 [i.e.1933] [online], polona.pl [dostęp 2020-10-27].
  26. ↑ Skarbczyk poezyi chińskiej, wyd. 1902, Józef Jankowski (tłum.), polona.pl [dostęp 2020-10-28].
  27. ↑ Opowiadania: (wybór), wyd. 1904, Józef Jankowski (tłum.), polona.pl [dostęp 2020-10-28].
  28. ↑ Bajka o Amorze i Psyche. Z „Metamorfoz” albo „Złotego Osła” Aplejusza, wyd. 1911, Józef Jankowski (tłum.), polona.pl [dostęp 2020-10-28].
  29. ↑ Niemcy: (baśń zimowa), wyd. 1911, Józef Jankowski (tłum.), polona.pl [dostęp 2020-10-28].
  30. ↑ Psalmy Dawidowe które najprzedniejsze na nowo przełożone przez Józefa Jankowskiego czasu największej wojny narodów r. p. 1916 w Warszawie., wyd. 1916 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski, przewodnik biograficzny i bibliograficzny, tom drugi I-Me. Warszawa, 2001, ISBN 83-02-08101-9, s. 26–27.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Jankowski_(pisarz)&oldid=71765624”