Język ambae zachodni
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
9 tys. (2001)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | nnd | ||
| IETF | nnd | ||
| Glottolog | west2513 | ||
| Ethnologue | nnd | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język ambae zachodni, także: ambae[2], opa[1] – język austronezyjski z grupy języków oceanicznych, używany w zachodniej części wyspy Ambae (Aoba), należącej do państwa Vanuatu. Według danych z 2001 r. posługuje się nim 9 tys. osób[1].
Jest silnie zróżnicowany wewnętrznie. Serwis Ethnologue wyróżnia dwa dialekty: walaha, nduindui[1]. Są to nazwy dystryktów, w których używany jest ten język. Nazwa „nduindui” (a. duindui, duidui) bywa przytaczana jako nazwa samego języka[3].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ambae, West, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Robert B. Kaplan, Richard B. Baldauf Jr: Language and Language-in-Education Planning in the Pacific Basin. Dordrecht: Springer Science & Business Media, 2003, s. 187–188. DOI: 10.1007/978-94-017-0145-7. ISBN 978-94-017-0145-7. OCLC 851388392. [dostęp 2022-07-20]. (ang.).
- ↑ John Lynch, Terry Crowley: Languages of Vanuatu : a new survey and bibliography. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2001, s. 59–61, seria: Pacific Linguistics 517. DOI: 10.15144/PL-517. ISBN 0-85883-469-3. OCLC 49882787. [dostęp 2022-07-20]. (ang.).