Język bauzi
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1500 (1991) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bvz | ||
| IETF | bvz | ||
| Glottolog | bauz1241 | ||
| Ethnologue | bvz | ||
| WALS | bzi | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bauzi (a. baudi, baudji, baudzi, bauri)[1][2] – język papuaski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, przez członków ludu Bauzi. Należy do rodziny języków wschodniej zatoki Geelvink[2].
Według danych z 1991 roku posługuje się nim 1500 osób. Według Ethnologue pozostaje w powszechnym użyciu. Bywa też przyswajany przez inne grupy etniczne (Aliki, Eritai), przyczynia się do tego wpływ małżeństw mieszanych i handlu[2].
Wyróżnia się trzy dialekty: aumenefa, gesda dae, neao[2]. Status gesda dae jest niejasny, być może chodzi o odrębny język[1]. W użyciu jest także język indonezyjski[2].
Jest językiem tonalnym[3]. W porównaniu do pozostałych języków rodziny został stosunkowo dobrze opisany[4]. Badania nad tym językiem prowadzili David i Joyce Briley[5][6].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Barbara F. Grimes, Richard S. Pittman, Joseph Evans Grimes: Ethnologue: Languages of the World. Wyd. 12. Dallas, Texas: Summer Institute of Linguistics, 1992, s. 570. ISBN 978-0-88312-815-2. OCLC 27019605. (ang.).
- ↑ a b c d e f David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bauzi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 518.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 515.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 517.
- ↑ Literacy and Biliteracy in Asia: Problems and Issues in the Next Decade. Singapore: National Book Development Council of Singapore, 1995, s. 178. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).