Język eritai

Eritai
Obszar	Papua (Indonezja)
Liczba mówiących	530 (2000)
Klasyfikacja genetyczna
	Języki Równiny Jezior; Języki tariku; Grupa wschodnia; Język eritai;
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3	ert
IETF	ert
Glottolog	erit1239
Ethnologue	ert
BPS	0860 3
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język eritai, także: baburua, babirua, baburiwa, barua^[1]^[2], manua^[3] – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych z 2000 r. posługuje się nim 530 osób^[4].

Jest używany we wsiach Erai, Kustera i Haya (dystrykty Mamberamo Tengah i Mamberamo Hulu, kabupaten Mamberamo Raya)^[4]. Niektórzy mieszkańcy wsi Kustera posługują się także językiem bauzi^[5].

Jest językiem tonalnym. Należy do rodziny języków Równiny Jezior^[4].

Przypisy

↑ Vicente RevertV.R. Sanz Vicente RevertV.R., Beatriz GallardoB.G. Paúls Beatriz GallardoB.G., Glotonimia, Universitat de València, 2001, s. 24, ISBN 978-84-370-4721-8 [dostęp 2022-07-13] (hiszp.).
↑ ZulyaniZ. Hidayah ZulyaniZ., A Guide to Tribes in Indonesia: Anthropological Insights from the Archipelago, Singapore: Springer Nature, 2020, s. 35, DOI: 10.1007/978-981-15-1835-5, ISBN 978-981-15-1835-5, OCLC 1153086221 [dostęp 2022-07-13] (ang.).
↑ Bahasa Manua (Eritai). [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2024-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-05)]. (indonez.).
↑ ^a ^b ^c M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Eritai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2022-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-15] (ang.).
↑ BarbaraB. Grimes BarbaraB., Geelvink Bay languages, [w:] William J.W.J. Frawley (red.), International Encyclopedia of Linguistics, wyd. 2, Oxford: Oxford University Press, 2003, s. 65–66, DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001, ISBN 978-0-19-977178-3, ISBN 978-0-19-513977-8, OCLC 51478240 [dostęp 2022-08-02] (ang.).

Linki zewnętrzne

Eritai / Baburiwa. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).

[books.google.com-1] Vicente RevertV.R. Sanz Vicente RevertV.R., Beatriz GallardoB.G. Paúls Beatriz GallardoB.G., Glotonimia, Universitat de València, 2001, s. 24, ISBN 978-84-370-4721-8 [dostęp 2022-07-13] (hiszp.).

[books.google.com-1-2] ZulyaniZ. Hidayah ZulyaniZ., A Guide to Tribes in Indonesia: Anthropological Insights from the Archipelago, Singapore: Springer Nature, 2020, s. 35, DOI: 10.1007/978-981-15-1835-5, ISBN 978-981-15-1835-5, OCLC 1153086221 [dostęp 2022-07-13] (ang.).

[petabahasa-3] Bahasa Manua (Eritai). [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2024-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-05)]. (indonez.).

[Ethnologue-4] M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Eritai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2022-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-15] (ang.).

[Encyclopedia-5] BarbaraB. Grimes BarbaraB., Geelvink Bay languages, [w:] William J.W.J. Frawley (red.), International Encyclopedia of Linguistics, wyd. 2, Oxford: Oxford University Press, 2003, s. 65–66, DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001, ISBN 978-0-19-977178-3, ISBN 978-0-19-513977-8, OCLC 51478240 [dostęp 2022-08-02] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]