Język kosare
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
200 (2006)[1] | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | kiq | ||
IETF | kiq | ||
Glottolog | kosa1251 | ||
Ethnologue | kiq | ||
BPS | 1022 1 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język kosare (a. kosadle[2][3]) – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych z 2006 roku posługuje się nim 200 osób[1].
Timothy Usher podaje, że jego użytkownicy zamieszkują wsie i osady: Naira, Muara Nawa, Yakopru, Meteor, Benawa, Kotogru, Kali Keri, Kapauri (dystrykt Airu, kabupaten Jayapura)[1]. Według danych Ethnologue jest używany w większości sfer życia, przez wszystkich członków społeczności[2].
Nie został dobrze opisany, dostępne materiały ograniczają się do danych leksykalnych. H. Hammarström (2018) rozpatruje go jako język izolowany, ze względu na słabość dowodów słownikowych na ewentualne związki zewnętrzne[4].
S.A. Wurm (1982) powiązał kosare z kaure[5]. Również Timothy Usher łączy go z kaure, wyróżniając grupę języków rzeki Nawa[6]. W.A. Foley (2018) umieszcza trzy języki (kaure, narau i kosare) w ramach rodziny języków kaure, wraz z językiem kapauri, tworzącym odrębną gałąź[3]. Taką też klasyfikację prezentuje katalog Ethnologue (wyd. 25)[7]. Status języka narau jest niejasny, być może chodzi o wariant kosare[3] bądź kaure[8]. Analiza ubogich danych leksykalnych sugeruje, że narau jest odrębny od kosare[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Timothy Usher: Kosare. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ a b David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Kosare, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c d Foley 2018 ↓, s. 454.
- ↑ Hammarström 2018 ↓, s. 293.
- ↑ Stephen A. Wurm: Papuan Languages of Oceania. Tübingen: Narr, 1982, s. 197. ISBN 3-87808-357-2. OCLC 8592292. (ang.).
- ↑ Timothy Usher: Nawa River. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Kaure, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [dostęp 2022-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-11] (ang.).
- ↑ Timothy Usher: Kaure. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-028642-7. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).
- Harald Hammarström: Language isolates in the New Guinea region. W: Lyle Campbell (red.): Language Isolates. Abingdon–New York: Routledge, 2018, s. 287–322, seria: Routledge Language Family Series. DOI: 10.4324/9781315750026-11. ISBN 978-1-138-82105-7. ISBN 978-1-315-75002-6. OCLC 1000447105. (ang.).