Język lepcza
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ok. 75 tys. (1997)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
Kod ISO 639-1↗ | - | ||
Kod ISO 639-2↗ | sit | ||
Kod ISO 639-3↗ | lep | ||
IETF | lep | ||
Glottolog | lepc1244 | ||
Ethnologue | lep | ||
WALS | lep | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język lepcza – język ludu Lepcza, używany głównie w Sikkimie. Należy do rodziny języków tybeto-birmańskich. Zapisywany jest w alfabecie sylabicznym rong, który, jak się wydaje, jest oryginalnym lokalnym wynalazkiem, prawdopodobnie inspirowanym alfabetem tybetańskim. Niewykluczone są również wpływy chińskie – najstarsze manuskrypty zapisywane były bowiem pionowo.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- George van Driem (2001) Languages of the Himalayas: An Ethnolinguistic Handbook of the Greater Himalayan Region. Brill. (ang.).