Język lepcza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
lepcza
Obszar

Indie (Sikkim), Nepal, Bhutan

Liczba mówiących

ok. 67 tys.[1]

Pismo/alfabet

rong

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-2 sit
ISO 639-3 lep
IETF lep
Glottolog lepc1244
Ethnologue lep
WALS lep
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Pismo rong

Język lepcza – język ludu Lepcza, używany głównie w Sikkimie, a także w Nepalu i Bhutanie[1]. Należy do rodziny języków tybeto-birmańskich. Według danych Ethnologue (wyd. 22, 2019) posługuje się nim 67 tys. osób[1].

Tradycja literacka w języku lepcza sięga początków XVIII w.[2] Zapisywany jest w alfabecie sylabicznym rong, który, jak się wydaje, jest oryginalnym lokalnym wynalazkiem, prawdopodobnie inspirowanym alfabetem tybetańskim. Niewykluczone są również wpływy chińskie – najstarsze manuskrypty zapisywane były bowiem pionowo.

Silnie zagrożony wymarciem. W całym regionie powszechna jest dwujęzyczność. Lepcza został w dużej mierze wyparty przez język nepalski[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lepcha, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b Driem 2007 ↓, s. 296.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]