Język meriam
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
210 (2006) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ulk | ||
| IETF | ulk | ||
| Glottolog | meri1244 | ||
| Ethnologue | ulk | ||
| GOST 7.75–97 | паа 532 | ||
| WALS | mer | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język meriam, także meryam (meriam mir lub meryam mir)[1][2] – język papuaski z rodziny języków trans-fly wschodnich (oriomo)[2][3], używany na wschodnich wyspach Cieśniny Torresa (Australia)[1]. Według danych z 2006 roku posługuje się nim 210 osób[3].
Dzieli się na kilka dialektów: boigu, buglial, bulgai, tagota[3].
Jest to jedyny język papuaski używany w granicach Australii[4]. Jest zagrożony wymarciem[3], został w dużej mierze wyparty przez miejscowy język kreolski (Torres Strait Creole)[1]. Jest najlepiej udokumentowanym przedstawicielem rodziny oriomo[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Piper 2014 ↓, s. 166.
- ↑ a b Evans i in. 2018 ↓, s. 708.
- ↑ a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Meriam, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-01] (ang.).
- ↑ Law, song, and a Meriam Moon Dance [online], The University of Melbourne [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-08] (ang.).
- ↑ Evans i in. 2018 ↓, s. 710.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nicholas Evans i inni, The languages of Southern New Guinea, [w:] Bill Palmer (red.), The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide, Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018 (The World of Linguistics 4), s. 641–774, DOI: 10.1515/9783110295252-006, ISBN 978-3-11-029525-2, OCLC 1041880153 (ang.).
- Nick Piper, Saltwater Placenames around Mer in the Torres Strait, [w:] Ian D. Clark, Luise Hercus, Laura Kostanski (red.), Indigenous and Minority Placenames: Australian and International Perspectives, Canberra: ANU E Press, 2014, s. 163–186, ISBN 978-1-925021-63-9, OCLC 870965662, JSTOR: j.ctt13www5z.12 (ang.).