Język pagi
| Obszar |
prowincja Sandaun (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2 tys. (2003)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | pgi | ||
| IETF | pgi | ||
| Glottolog | pagi1244 | ||
| Ethnologue | pgi | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język pagi (a. pagei), także bembi[1][2] – język papuaski używany przez grupę ludności w prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei, blisko granicy z Indonezją[3]. Należy do rodziny języków granicznych[1].
Jego użytkownicy zamieszkują pięć wsi w dystrykcie Vanimo, na południowy wschód od obszaru języka kilmeri. Według danych z 2003 roku mówi nim ponad 2 tys. osób[1]. Dzieli się na dwa dialekty: zachodni (bewani), wschodni (imbinis)[1][2]. Mowa wsi Ainbai i Elis była wcześniej włączana w ramy języka pagi, ale ustalono, że jest to odrębny język ainbai[4].
Jego znajomość zanika[2]. W użyciu jest także język tok pisin[4].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Pagi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b c Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Pagi. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-31)]. (ang.).
- ↑ Sandaun Province. [w:] Language distribution maps [on-line]. SIL International. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-31)]. (ang.).
- ↑ a b Robert Brown: A sociolinguistic survey of Pagi and Kilmeri. W: Richard Loving (red.): Sociolinguistic surveys of Sepik languages. Summer Institute of Linguistics, 1981, s. 193–206, seria: Workpapers in Papua New Guinea Languages 29. [dostęp 2022-08-31]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Robert Brown: A sociolinguistic survey of Pagi and Kilmeri. W: Richard Loving (red.): Sociolinguistic surveys of Sepik languages. Summer Institute of Linguistics, 1981, s. 193–206, seria: Workpapers in Papua New Guinea Languages 29. [dostęp 2022-08-31]. (ang.).