Język purari
| Obszar |
prowincja Gulf (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
7 tys. (2011)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej) | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | iar | ||
| IETF | iar | ||
| Glottolog | pura1257 | ||
| Ethnologue | iar | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język purari, także: evorra, iai, koriki, maipua[1], namau[1][2], baimuru[3] – język papuaski używany w prowincji Gulf w Papui-Nowej Gwinei, przez grupę ludności w pobliżu ujścia rzeki Purari[2]. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 7 tys. osób[1].
Bywa zaliczany do języków transnowogwinejskich, jednakże taki związek nie został dostatecznie udowodniony. Purari dzieli pewną (dość niewielką) grupę słownictwa z językami elema, ale przynależność tych drugich do rodziny transnowogwinejskiej również jest wątpliwa. Bardzo możliwe, że podobne elementy leksykalne to w rzeczywistości zapożyczenia[4]. Pawley i Hammarström (2018) rozpatrują go jako język izolowany[2].
Został opisany w postaci skrótowych opisów gramatyki[2]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Purari, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c d Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 81–82
- ↑ Robert Petterson, Interesting Features of Porome: An Isolate Language of PNG [online], Paper presented at the LSPNG 2019 Conference, 2019 [dostęp 2022-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-15] (ang.).
- ↑ Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 79–80
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–195, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).