Język tiruray
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
60 500 (2005) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | tiy | ||
| IETF | tiy | ||
| Glottolog | tiru1241 | ||
| Ethnologue | tiy | ||
| WALS | try | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tiruray (a. tirurai), także teduray (a. téduray) – język austronezyjski z grupy języków filipińskich[1]. Według danych z 2005 r. ma 60 500 użytkowników, zamieszkujących obszar Maguindanao (region Bangsamoro) oraz prowincję Sultan Kudarat (region Soccsksargen) w południowych Filipinach[2]. Posługuje się nim grupa etniczna Tiruray (zwana też Teduray, Teguray lub Tidulay)[3][4].
W użyciu są też inne języki (maguindanao, tagalski, angielski)[5].
Pierwsze materiały nt. języka tiruray pochodzą z końca XIX w.[5] Są wśród nich: dwutomowy słownik (1892/1893)[6][7] oraz opis gramatyczny (1892)[8]. W latach 60. XX w. badania wśród Tiruray prowadził S.A. Schlegel[5], autor słownika z 1971 r.[9]
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Blust 1991 ↓, s. 81.
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tiruray, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Pristiwanto i inni, Legal di Marore, ilegal di Tahuna: kajian atas peredaran barang di wilayah lintas batas di Kabupaten Kepulauan Sangihe, Yogyakarta: Kepel Press, 2013, s. 43, ISBN 978-602-1228-15-9 (indonez.).
- ↑ Grace Wood Moore, Tiruray, [w:] Frank M. LeBar (red.), Ethnic Groups of Insular Southeast Asia, t. 2: Philippines and Formosa, New Haven: Human Relations Area Files Press, 1975, s. 41–45, ISBN 0-87536-405-5, OCLC 312565975 (ang.).
- ↑ a b c Jozef Genzor, Stuart A. Schlegel, Tiruray-English Lexicon (recenzja), „Asian and African Studies”, 9, Bratislava: Department of Oriental Studies, Slovak Academy of Sciences, 1973, s. 198 [dostęp 2024-03-10] (ang.).
- ↑ Guillermo Bennásar: Diccionario tiruray-español. T. 1. Manila: Tipo-Litografía de Chofré y Comp., 1892. OCLC 919739154. [dostęp 2024-03-10]. (hiszp.).
- ↑ Guillermo Bennásar: Diccionario tiruray-español. T. 2. Manila: Tipo-Litografía de Chofré y Comp., 1893. OCLC 833910999. [dostęp 2024-03-10]. (hiszp.).
- ↑ Guillermo Bennásar, Observaciones gramaticales sobre la lengua tiruray, Manila: Imp. y litog. de M. Pérez, hijo, 1892, OCLC 12940386 [dostęp 2024-03-10] (hiszp.).
- ↑ Stuart A. Schlegel, Tiruray-English Lexicon, Berkeley: University of California Press, 1971 (University of California Publications in Linguistics 67), ISBN 0-520-09359-3, OCLC 145723 (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Blust, The Greater Central Philippines Hypothesis, „Oceanic Linguistics”, 30 (2), 1991, s. 73–129, DOI: 10.2307/3623084, ISSN 0029-8115, OCLC 6015220379, JSTOR: 3623084 (ang.).