Języki północnej Bougainville
| Obszar | |
|---|---|
| Podział |
• język keriaka |
| Kody rodziny językowej | |
| Glottolog | nort2933 |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. | |
Języki północnej Bougainville (lub języki zachodniej Bougainville[1]) – mała rodzina językowa z Wyspy Bougainville’a, należącej do prowincji Bougainville w Papui-Nowej Gwinei.
Stephen Wurm (1972) zaliczył je do zaproponowanej grupy wschodniopapuaskiej[2].
Klasyfikacja[3][4][edytuj | edytuj kod]
- Języki papuaskie
- Języki północnej Bougainville
Grupy i języki Liczba mówiących Gałąź keriaka ramopa (keriaka) 1000 Gałąź konua rapoisi (konua) 3500 Gałąź rotokaska (rotokas-askopan) askopan (eivo) 1200 rotokas z dialektem atsilima 4300
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stebbins, Evans i Terrill 2018 ↓, s. 820
- ↑ Stebbins, Evans i Terrill 2018 ↓, s. 862
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), North Bougainville, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 23, Dallas: SIL International, 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-06-24] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: North Bougainville. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tonya Stebbins, Bethwyn Evans, Angela Terrill: The Papuan languages of Island Melanesia. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 775–894, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-007. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).