Języki senagi
| Obszar | |
|---|---|
| Podział | |
| Kody rodziny językowej | |
| Glottolog | sena1264 |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. | |
Języki senagi – niewielka rodzina języków papuaskich używanych na pograniczu Papui-Nowej Gwinei i Indonezji. Tworzą ją dwa blisko ze sobą spokrewnione języki: angor (senagi) i dera (kamberatoro)[1].
Charakteryzują się bardzo złożoną morfologią czasownika[2]. Ze względu na podobieństwa typologiczne znalazły się w starszej wersji rodziny transnowogwinejskiej, którą postulował S.A. Wurm. Nie zidentyfikowano jednak form pokrewnych (ani w leksyce, ani w gramatyce), które mogłyby potwierdzić taką ich przynależność[3].
Oba języki zostały dobrze opisane w literaturze[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Foley 2018 ↓, s. 374.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 378.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 382.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William A. Foley: The Languages of the Sepik-Ramu Basin and Environs. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 197–432, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-003. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).