Język hiligaynon
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
6,2 mln (2005) | ||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-2 | hil | ||||
| ISO 639-3 | hil | ||||
| IETF | hil | ||||
| Glottolog | hili1240 | ||||
| Ethnologue | hil | ||||
| GOST 7.75–97 | хил 762 | ||||
| WALS | hil | ||||
| Występowanie | |||||
 Zasięg języka hiligaynon | |||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język hiligaynon, także: hiligainon, illogo – język austronezyjski z grupy języków filipińskich, używany przez 6,2 mln ludzi zamieszkujących południowe Filipiny. Jego użytkownicy komunikują się również w języku filipińskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Hiligaynon, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-30] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).