Język filipiński

Pilipino
Obszar	Filipiny
Liczba mówiących	ok. 25 mln
Klasyfikacja genetyczna	Języki austronezyjskie Języki filipińskie Język pilipino
Pismo	łacińskie
Status oficjalny
język urzędowy	Filipiny (oficjalnie jako filipino)
Regulowany przez	Komisyon sa Wikang Filipino
ISO 639-2	fil
ISO 639-3	fil
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
W Wikisłowniku: Słownik języka filipińskiego

Słownik {{{z języka}}}-polski, polsko- online

Język filipiński, (oficjalna nazwa w latach 1937-87 pilipino, od 1987 roku filipino) – jeden z dwóch języków urzędowych Filipin (drugim jest język angielski), oparty na języku tagalog, z dodatkiem słów pochodzących z innych języków filipińskich. Należy do zachodniej gałęzi rodziny języków malajsko-polinezyjskich. Jest to język macierzysty znaczącej części mieszkańców centralnych rejonów Filipin, używa go jako macierzystego około 25 milionów osób. W roku 1987 dokonano reformy ortografii, dodając litery c, f, j, ñ, q, v, x oraz z, głównie w celu zapisu zapożyczeń z języka hiszpańskiego i angielskiego.

Bibliografia

1. Wolff, John U, Pilipino Phrasebook. Lonely Planet Publications 1988
2. Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5

Linki zewnętrzne

• Dane Ethnologue dla języka filipińskiego
• Słownik polsko-filipiński