Język filipiński, (oficjalna nazwa w latach 1937-87 pilipino, od 1987 roku filipino[3]) – jeden z dwóch języków urzędowychFilipin (drugim jest język angielski), oparty na języku tagalog, z dodatkiem słów pochodzących z innych języków filipińskich. Należy do zachodniej gałęzi rodziny języków malajsko-polinezyjskich. Jest to język macierzysty znaczącej części mieszkańców centralnych rejonów Filipin, używa go jako macierzystego około 25 milionów osób. W roku 1987 dokonano reformy ortografii, dodając litery c, f, j, ñ, q, v, x oraz z, głównie w celu zapisu zapożyczeń z języka hiszpańskiego i angielskiego.
Przypisy
↑* Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja
