Język marszalski
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
42,5 tys. (2001) | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| Status oficjalny | |||||
| język urzędowy | Wyspy Marshalla | ||||
| Ethnologue | 1 narodowy↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-1 | mh | ||||
| ISO 639-2 | mah | ||||
| ISO 639-3 | mah | ||||
| IETF | mh | ||||
| Glottolog | mars1254 | ||||
| Ethnologue | mah | ||||
| GOST 7.75–97 | маш 446 | ||||
| WALS | msh | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język marszalski (Kajin M̧ajeļ, Kajin Majõl) – język oceaniczny z grupy języków mikronezyjskich używany przez mieszkańców Wysp Marshalla i Nauru. Według danych z 2001 roku posługuje się nim 42,5 tys. mieszkańców Wysp Marshalla[1]. Język ten, podobnie jak angielski, jest objęty w tym kraju statusem języka urzędowego.
Dzieli się na dwa główne dialekty: rālik (zachodni) i ratak (wschodni), używane przez mieszkańców dwóch łańcuchów wysp: Ralik Chain i Ratak Chain[2].
Do jego zapisu stosuje się alfabet łaciński[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Marshallese, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-03] (ang.).
- ↑ James Minahan, Ethnic Groups of South Asia and the Pacific: An Encyclopedia, Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2012, s. 182, ISBN 978-1-59884-659-1, OCLC 819572006 (ang.).
