Język tulehu
Wygląd
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
19 tys. (1987) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | tlu | ||
IETF | tlu | ||
Glottolog | tule1244 | ||
Ethnologue | tlu | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tulehu, także souw amana teru („język trzech wsi”)[1] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, w czterech wsiach na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy Ambon[2].
Według danych z 1987 roku posługuje się nim blisko 19 tys. osób. Każda ze wsi ma swój własny dialekt: tulehu, liang, tengah-tengah, tial[2].
Należy do grupy kilku języków wyspy Ambon, które nie zostały całkowicie wyparte przez lokalny malajski[3]. Według Ethnologue jego znajomość jest w zaniku, komunikują się w nim wyłącznie osoby dorosłe[2]. W chrześcijańskiej wsi Waai wyszedł z powszechnego użycia i zachował się jedynie jako język rytualny[4].
Jest bliski leksykalnie językowi hitu[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Musgrave i Ewing 2006 ↓, s. 186.
- ↑ a b c David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Tulehu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Scott Paauw: Ambon Malay. W: Susanne Maria Michaelis, Philippe Maurer, Martin Haspelmath, Magnus Huber, Melanie Revis (red.): The survey of pidgin and creole languages. T. 3. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 94–104. ISBN 978-0-19-969143-2. OCLC 813856192. (ang.).
- ↑ Florey i Ewing 2010 ↓, s. 167.
- ↑ Travis 1989 ↓, s. 81.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Margaret Florey, Michael C. Ewing: Political acts and language revitalization: community and state in Maluku. W: Gunter Senft (red.): Endangered Austronesian and Australian Aboriginal Languages: Essays on Language Documentation, Archiving, and Revitalization. Canberra: Pacific Linguistics, College of Asia and the Pacific, Australian National University, 2010, s. 155–173, seria: Pacific Linguistics 617. ISBN 978-0-85883-623-5. OCLC 656001765. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
- Simon Musgrave, Michael C. Ewing. Language and religion: a case study of two Ambonese communities. „International Journal of the Sociology of Language”. 2006 (179), s. 179–194, 2006. DOI: 10.1515/IJSL.2006.034. ISSN 0165-2516. OCLC 4957788779. (ang.).
- Edgar W. Travis: A lexicostatistic survey of the languages indigenous to Ambon Island. W: Wyn D. Laidig (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 6: Maluku. Summer Institute of Linguistics, 1989, s. 65–101. [dostęp 2023-08-02]. (ang.).