Jałowiec pestkowaty

Jałowiec pestkowaty

Gatunek w Madrycie, Hiszpania
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	iglaste
Rząd	cyprysowce
Rodzina	cyprysowate
Rodzaj	jałowiec
Gatunek	jałowiec pestkowaty
Nazwa systematyczna
Juniperus drupacea Labill. Icon. Pl. Syr. 2: 4 (1791)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg
Zasięg naturalny

Jałowiec pestkowaty (Juniperus drupacea) – gatunek jałowca pochodzący ze wschodniego regionu Morza Śródziemnego z południowej Grecji, południowej Turcji, zachodniej Syrii i Libanu, rosnący na skalistych terenach na wysokości od 800 do 1700 metrów. Gatunek ten jest jedynym przedstawicielem rodzaju Juniperus w sekcji Caryocedrus i bywa wyodrębniany w rodzaj Arceuthos.

Morfologia

Listowie

Gałęzie

Szyszkojagody

Najwyższy gatunek jałowca wyrastający w drzewo o stożkowatym pokroju i wysokości 10–25 metrów, wyjątkowo do 40 m i pniu do 1–2 m średnicy. Ma iglaste liście zebrane w okółki po trzy. Liście są zielone, osiągają długość 5–25 mm i 2–3 mm szerokości, z podwójnym białym paskiem szparkowym (przedzielonym zielonym nerwem środkowym) na wewnętrznej powierzchni. Roślina zwykle dwupienna tj. z okazami zawiązującymi tylko kwiaty męskie lub żeńskie.

Szyszki nasienne są największe ze wszystkich jałowców, przypominają jagody, ale są twarde i suche. Początkowo zielone dojrzewają w ciągu około 25 miesięcy nabierając koloru ciemnofioletowo-brązowego z bladoniebieskim woskowym nalotem. Są jajowate do kulistych, osiągają 20–27 mm długości i 20–25 mm średnicy i mają sześć lub dziewięć połączonych łusek w 2–3 okółkach, każda łuska z lekko wzniesionym wierzchołkiem. Każda z trzech łusek wierzchołkowych zawiera pojedyncze nasiono, ale te trzy nasiona są połączone w jedną skorupę przypominającą orzech. Szyszki męskie zebrane są w grona (w przeciwieństwie do innych jałowców) składające się z 5–20 szyszek, żółte, o długości 3–4 mm i opadają wkrótce po zrzuceniu pyłku wczesną wiosną.

Taksonomia

Ze względu na odrębne szyszki z połączonymi trzema nasionami i skupione szyszki męskie, czasami klasyfikowano go w odrębny rodzaj jako Arceuthos drupacea (Labill.) Antoine & Kotschy, ale badania genetyczne wykazały, że jest dość blisko spokrewniony z J. macrocarpa i J. oxycedrus.