Jacek Woźny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Woźny
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1962
Bydgoszcz

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia, archeologia pradziejowa, symbolika wierzeń pradziejowych i wczesnośredniowiecznych
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1994 – archeologia
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

2000 – archeologia
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

13 stycznia 2009

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Rektor
Uczelnia

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Okres spraw.

od 2016

Poprzednik

Janusz Ostoja-Zagórski

Dziekan
Wydział

Humanistyczny UKW

Okres spraw.

2008–2016

Następca

Małgorzata Święcicka

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Jacek Woźny (ur. 20 sierpnia 1962[1] w Bydgoszczy[2]) – polski historyk i archeolog, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy i rektor tej uczelni w kadencjach 2016–2020 i 2020–2024.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent bydgoskiego VI Liceum Ogólnokształcącego. Następnie kształcił się w zawodzie technika żeglugi śródlądowej w Policealnym Studium Żeglugi Śródlądowej w Bydgoszczy[1]. Studia z zakresu archeologii ukończył w 1987 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[3]. W 1994 na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie archeologii. Promotorem jego pracy, zatytułowanej Symbolika wody w wierzeniach społeczeństwa Niżu Polskiego od neolitu do wczesnej epoki żelaza, był Tadeusz Makiewicz[4]. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2000 również na UAM w oparciu o rozprawę zatytułowaną Symbolika przestrzeni miejsc grzebalnych w czasach ciałopalenia zwłok na ziemiach polskich[5]. 13 stycznia 2009 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[6].

W pracy zawodowej specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu archeologii w tym archeologii pradziejowej, symboliki wierzeń pradziejowych i wczesnośredniowiecznych[6]. Powołany na wiceprezesa, a następnie na członka zarządu Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego[7].

W latach 1987–1989 pracował w urzędzie wojewódzkiego konserwatora zabytków w Bydgoszczy. Od 1989 zawodowo związany z bydgoską uczelnią – Wyższą Szkołą Pedagogiczną, Akademią Bydgoską i następnie Uniwersytetem Kazimierza Wielkiego. W 2010 doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego[2] w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych[6].

W latach 1999–2002 był prorektorem WSP i następnie Akademii Bydgoskiej ds. dydaktycznych. Od 2002 do 2008 pełnił obowiązki prodziekana ds. nauki Wydziału Humanistycznego, a w 2008 objął stanowisko dziekana tego wydziału[2]. 30 marca 2016 został wybrany na nowego rektora UKW (z kadencją od 1 września 2016), otrzymując 84 ze 120 głosów elektorskich i wygrywając tym samym z Ryszardem Gerlachem[8]. 19 maja 2020 został wybrany na kolejną kadencję, pokonując stosunkiem głosów 78:39 profesora Bernarda Mendlika[9].

W 1998 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[1][10].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Symbolika wody w pradziejach Polski (1996, ISBN 83-7096-141-X)
  • Symbolika przestrzeni miejsc grzebalnych w czasach ciałopalenia zwłok na ziemiach polskich: od środkowej epoki brązu do środkowego okresu lateńskiego (2000, ISBN 83-7096-342-0)
  • Pradzieje Solca Kujawskiego na tle pogranicza kujawsko-pomorskiego (2001, ISBN 83-913207-5-8)
  • Archeologiczne skarby pradziejów Bydgoszczy od paleolitu do początku Średniowiecza (2003, ISBN 83-7322-527-7)
  • Czerwona ochra i ziarna zbóż: symbolika odrodzenia zmarłych w obrzędach pogrzebowych kultur archaicznych międzymorza bałtycko-pontyjskiego (2005, ISBN 83-7096-548-2)
  • Wiara z demonem w tle: studia nad materialnymi śladami przekazu informacji na ziemiach polskich do schyłku XVIII wieku (2008, współautor, ISBN 978-83-7611-014-1)
  • Archeologia kamieni symbolicznych. Od skały macierzystej do dziedzictwa przodków (2014, ISBN 978-83-7096-951-6)
  • Archeologia i społeczeństwo. Wędrówki śladami wzajemnych relacji (2017, ISBN 978-83-8018-121-2)
  • Archeologia Szubina na tle dziejów Pałuk i regionu kujawsko-pomorskiego (2018, ISBN 978-83-8018-189-2)
  • Człowiek i środowisko w dziejach dorzecza Brdy. Studium archeologiczno-historyczne (2019, ISBN 978-83-8018-292-9)
  • Archetypowa symbolika antropo-zoomorficzna od paleolitu do czasów historycznych (2023, ISBN 978-83-8018-563-0)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kim jestem?. jacekwozny.pl. [dostęp 2016-03-30].
  2. a b c Prof. zw. dr hab. Jacek Woźny. ukw.edu.pl. [dostęp 2016-03-30].
  3. Kto po Januszu Ostoja-Zagórskim? Znamy nowego rektora UKW. express.bydgoski.pl, 30 marca 2016. [dostęp 2016-03-30].
  4. Symbolika wody w wierzeniach społeczeństwa Niżu Polskiego od neolitu do wczesnej epoki żelaza w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2016-03-30].
  5. Symbolika przestrzeni miejsc grzebalnych w czasach ciałopalenia zwłok na ziemiach polskich w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2016-03-30].
  6. a b c Prof. dr hab. Jacek Woźny, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2016-03-30].[martwy link]
  7. Aktualny skład Zarządu. btn.utp.edu.pl. [dostęp 2022-11-12].
  8. Profesor Jacek Woźny nowym rektorem UKW. radiopik.pl, 30 marca 2016. [dostęp 2016-03-30].
  9. Wybory rektora UKW. Wyniki głosowania raczej bez niespodzianki. wyborcza.pl, 19 maja 2020. [dostęp 2020-05-20].
  10. M.P. z 1998 r. nr 32, poz. 459

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]