Jakub Schröter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakub Schröter
Jacob Schröter (Schroetter)
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1567
Braniewo

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1621
Frombork

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

17 września 1780

Ordynacja

1595

Jakub Schröter (ur. 24 lipca 1567 w Braniewie, zm. 7 stycznia 1621 we Fromborku) – warmiński duchowny katolicki, doktor teologii, prepozyt kapituły w Dobrym Mieście, kanonik warmińskiej kapituły katedralnej we Fromborku, kanclerz diecezji warmińskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Płyta nagrobna przy filarze pozostaje od lat całkowicie zasłonięta podestem pod organami

Urodził się w rodzinie sukiennika w Braniewie. 27 września 1582 wstąpił do prowadzonego przez jezuitów seminarium duchownego w rodzinnym mieście, lecz już wcześniej, bo 17 września 1780, otrzymał z rąk biskupa Kromera niższe święcenia kapłańskie. Naukę w seminarium zakończył w sierpniu 1784 roku. Najpierw został kantorem przy szkole w Lidzbarku Warmińskim, a w 1585 był wymieniany jako organista. Następnie wyjechał na dalsze studia do Wiednia. Tam uzyskał magisterium nauk wyzwolonych oraz bakalaureat obojga praw. Święcenia kapłańskie otrzymał w Krakowie z rąk biskupa Pawła Dębskiego (w 1595[1]). Prawdopodobnie posiadał również doktorat z teologii, uzyskany na Uniwersytecie w Wilnie. W 1594 został proboszczem parafii w Lidzbarku Warmińskim, a 26 grudnia tego roku mianowany również honorowym kanonikiem w Dobrym Mieście. W tym samym okresie pełnił również urząd notariusza publicznego oraz był sekretarzem kardynała Andrzeja Batorego, później biskupa Szymona Rudnickiego. 29 września 1598 kardynał Andrzej Batory mianował go prepozytem kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście, instalacja na urząd miała miejsce 8 października tego roku. W 1612 został mianowany kanonikiem kapituły katedralnej we Fromborku z prawem zachowania urzędu prepozyta kolegiaty w Dobrym Mieście. W 1614 przeniósł się na stałe do Fromborka. Jako kanclerz sam często zarządzał diecezją[2].

W 1609 wydał w drukarni w Braniewie apologię na cześć jezuitów. Ponadto ufundował ołtarz do kościoła w Dobrym Mieście, a w 1611 beneficjum przy należącym do prepozyta ołtarzu pw. Najświętszej Marii Panny[3][4]. W tym samym roku przekazał na rzecz tworzonej przez Reginę Protmann (zm. 1613) nowej siedziby sióstr katarzynek plac pod zabudowę i ogród pomiędzy murami a rzeką Łyną w Lidzbarku Warmińskim. Postawił tylko jeden warunek, aby siostry w dniu patrona darczyńcy przystępowały do spowiedzi i komunii św. w jego intencji[5][6].

Jakub Schröter zmarł we Fromborku, pochowany został w katedrze (obecnie bazylice mniejszej). Jego płyta nagrobna zachowała się do czasów współczesnych, znajduje się w nawie głównej, przy ostatnim filarze, lecz od wielu lat pozostaje całkowicie zasłonięta kontuarem organowym. Płyta nagrobna zdobiona jest małżowinowym herbem zmarłego[7]. Na płycie jest wyryta inskrypcja o treści (tłumaczenie):

Poświęcone Bogu Najlepszemu, Największemu. Wielebnemu Panu Jakubowi Schrotterowi, który dwóm biskupom tej diecezji kancelarię prowadził. W tym kościele wybrany kanonikiem. Zasnął w Panu w roku 1622, 7 stycznia. Niech jego dusza w Bogu żyje.

Zbigniew Czernik Nowożytne obiekty sepulkralne w kościołach historycznej Warmii (ok. 1500–ok. 1800), Olsztyn 2023, s. 124

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aus dem Haushalt des ermländischen Bischofs und Kardinals Andreas Bathory (1589–1599) [w:] Verzeichnis der Vorlesungen am Königlichen Lyceum Hosianum zu Braunsberg im Sommer - Semester 1910, Braunsberg (Braniewo) 1910
  2. Andrzej Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1525–1821, część 2: Słownik, Olsztyn 2000, s. 290–291
  3. Słownik biograficzny Kapituły Warmińskiej, Olsztyn 1996, s. 217–218.
  4. Sabina Dorota Olbryś Urodzeni w Braniewie na przestrzeni wieków, Braniewo 2020, s. 28
  5. Gerarda Śliwińska Dzieje Zgromadzenia Sióstr Świętej Katarzyny Dziewicy i Męczennicy w latach 1571–1772, Olsztyn 1998, s. 90–91
  6. Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands (ZGAE), Beiheft 2, 1975: Regina Protmann an das ermländische Domkapitel. Anhang I. Zur Besitzergeschichte der ermländischen Konvente, s. 122
  7. Zbigniew Czernik Nowożytne obiekty sepulkralne w kościołach historycznej Warmii (ok. 1500–ok. 1800), Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 1 (320) 2023, Olsztyn 2023, s. 124