Jan Antoni Mycielski
 Dołęga | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Żona |
Maria Józefa Szembek |
| Dzieci | |
Jan Antoni Izajasz Mycielski, hrabia, herbu Dołęga (ur. 7 lipca 1858 we Wsiąchowie – zm. 22 grudnia 1926 w Strzyżowie) – ziemianin, działacz gospodarczy, mecenas i kolekcjoner dzieł sztuki.
Długoletni zarządca ordynacji przeworskiej Lubomirskich. Wybierany z grupy posiadaczy większej własności członek Rady Powiatu w Łańcucie (1904-1910)[1]. Członek oddziału jarosławsko-łańcuckiego (1887-1914)[2] i działacz Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego. Członek Komitetu GTG (24 czerwca 1910 – 20 czerwca 1914)[3]. Członek Komitetu Towarzystwa Rolniczego w Krakowie (1913-1914)[4].
Ziemianin, od 1901 po śmierci ojca właściciel dóbr Wiśniowa w pow. strzyżowskim. Kontynuował działania swoich rodziców Franciszka i Walerii który stworzyli w Wiśniowej nie tylko jeden z rentownych majątków w Galicji lecz również miejsce skupiające elitę intelektualną i artystyczną. Po pierwszej wojnie odbudował zdewastowany dwór oraz gospodarstwo rolne i osiadł w nim na stałe. Wraz z żoną doprowadził do rozwoju majątku. Założył w Wiśniowej stadninę koni, gorzelnię, tartak, fabrykę serów oraz wznowił hodowlę bydła. W Wiśniowej wytwarzano w okresie międzywojennym sery szwajcarskie typu gruyere. W tym czasie poszerzono także zbiory porcelany oraz poszerzono znacznie bibliotekę dworską założoną przez rodziców Jana[5]. Małżeństwo przyjaźniło się Tadeuszem Stryjeńskim i Józefem Mehofferem i Alfonsem Karpińskim, którzy często bywali w Wiśniowej[6]. Tę linię postępowania kontynuował także następny a zarazem ostatni właściciel dóbr Wiśniowa – jego syn Jan Zygmunt.
Pochowany w kaplicy grobowej Mycielskich w Wiśniowej.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn Franciszka (1832–1901) i Walerii (ur. 1832) z Tarnowskich. Miał rodzeństwo: braci Jerzego (1856-1928) i Kazimierza (1860-1863) oraz siostry Cecylię Marię (1864-1942) i Karolinę Joannę (1867-1941) żonę Henryka Mariana Morstina (1859-1922). Ożenił się w 1898 z Marią Józefą z Szembeków, z którą miał synów: Franciszka Włodzimierza (1899-1977), Jana Zygmunta (1901-1972), Kazimierza Jana (1904-1984) i Zygmunta (1907-1987)[7][8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1904, s. 333; 1905, s. 333; 1906, s. 350; 1907, s. 350; 1908, s. 350; 1909, s. 376; 1910, s. 376;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1887, s. 548; 1888, s. 548; 1889, s. 640; 1890, s. 640; 1891, s. 640; 1892, s. 641; 1893, s. 640; 1894, s. 648; 1895, s. 643; 1896, s. 643; 1897, s. 643; 1898, s. 740; 1899, s. 740; 1900, s. 742; 1901, s. 742; 1902, s. 826; 1903, s. 826; 1904, s. 826;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1910, s. 931; 1911, s. 976; 1912, s. 976; 1913, s. 1004; 1914, s. 1020.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1913, s. 1007; 1914, s. 1023;
- ↑ Zespół pałacowo-dworski i folwarczny w Wiśniowej – historia online [6.02.2020]
- ↑ Alina Bosak, Duch Mycielskich wciąż błąka się po pałacu w Wiśniowej, Biznes i styl.pl. [6.02.2020]
- ↑ Jerzy Sewer Dunin Borkowski, Almanach błękitny : genealogia żyjących rodów polskich, Warszawa-Lwów [1908], s. 662
- ↑ Jan Antoni Izajasz hr. Mycielski z Mycielina h. Dołęga – M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego – online [6.02.2020]