Przejdź do zawartości

Jan Boguszewski (lekarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Boguszewski
podporucznik lekarz
Data i miejsce urodzenia

10 września 1881
Uściług, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1918
Kraków, Austro-Węgry

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Polska Organizacja Wojskowa
Legiony Polskie

Jednostki

3 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

lekarz

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Jan Witold Mikołaj Boguszewski (ur. 10 września 1881 w Uściługu, zm. 5 listopada 1918 w Krakowie) – lekarz, podporucznik Legionów Polskich.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Ukończył gimnazjum w Mińsku w 1902 roku i w tym samym roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale lekarskim. Roku później został wyrzucony z uczelni bez prawa dalszego się na niej kształcenia za działalność polityczną. Studia kontynuował w Odessie, a następnie w Krakowie i ukończył na Uniwersytecie Genewskim w 1909 roku uzyskując dyplom lekarski.

Po nostryfikacji dyplomu w Rosji w 1911 roku osiadł w Wilnie, gdzie pracował jako lekarz na oddziale pediatrycznym.

Po wybuchu wojny wstąpił do POW w Wilnie. W 1916 roku zaciągnął się do Legionów Polskich, gdzie 1 grudnia został mianowany na stopień podporucznika i jako lekarz służył w 3 Pułku Piechoty Legionów. W czasie kryzysu przysięgowego uniknął internowania, gdyż wcześniej został aresztowany za czynny opór przeciw Niemcom. Zbiegł z więzienia do Krakowa. W Krakowie przebywał od sierpnia 1917 roku do maja 1918 roku działając w Czerwonym Krzyżu oraz w POW. Od czerwca 1918 roku został lekarzem sejmikowym powiatu miechowskiego. W czasie epidemii duru brzusznego we wrześniu i październiku 1918 roku Jan Boguszewski, niosąc pomoc chorym, sam uległ zakażeniu. Zmarł w Krakowie 5 listopada 1918 roku, został pochowany na cmentarzu Rakowickim.

Pisał wiersze będące wyrazem czasów, w których żył. Jego ciotka, Maria Stefania Boguszewska, była żoną Ambrożego Samuela Kostrowickiego, brata białoruskiego poety i działacza politycznego, Kazimierza-Rafała Kostrowickiego, pseudonimu Karuś Kahaniec.

Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]