Jan Gumiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Gumiński
Raczyński
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1888
Łowicz

Data śmierci

po 1 stycznia 1938

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Kalisz

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Jan Gumiński, ps. „Raczyński”[1] (ur. 3 czerwca 1888 w Łowiczu, zm. po 1 stycznia 1938) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 czerwca 1888 w Łowiczu, ówczesnym mieście powiatowym guberni warszawskiej, w rodzinie Karola[1]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii generała Hallera. W 1921 pełnił służbę w 13 Pułku Piechoty w Pułtusku[2]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 1173. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 13 pp[3]. Później został przeniesiony do 37 Pułku Piechoty w Kutnie[4][5]. W maju 1925 został przydzielony z 37 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kutno na stanowisko oficera instrukcyjnego[6]. W marcu 1926 został przydzielony do macierzystego pułku na stanowisko oficera Przysposobienia Wojskowego[7].

W kwietniu 1928 został przeniesiony z 37 pp do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do PKU Kutno na cztery miesiące, w celu odbycia praktyki poborowej[8][9]. W listopadzie tego roku został przeniesiony do PKU Kalisz na stanowisko kierownika II referatu poborowego[10]. We wrześniu 1930 został przesunięty na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta[11][12]. Z dniem 30 czerwca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[13].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-13].
  2. Spis oficerów 1921 ↓, s. 58.
  3. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 57.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 233, 415.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 217, 358.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 54 z 17 maja 1925 roku, s. 261.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 marca 1926 roku. Dodatek „Obsada personalna przysposobienia wojskowego”, s. 8.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 142.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 129, 190.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 355.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 43, 514.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 144.
  14. M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
  15. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-13].
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 43.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 50.
  18. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-13].
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929, s. 239.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]