Przejdź do zawartości

Jan Gwalbert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez TarBot (dyskusja | edycje) o 19:32, 12 mar 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}
{{{tytuły}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]]
{{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Czczony przez

{{{kościół}}}

Beatyfikacja

{{{data beatyfikacji}}}
{{{miejsce beatyfikacji}}}
przez {{{beatyfikujący}}}

Kanonizacja

{{{data kanonizacji}}}
{{{miejsce kanonizacji}}}
przez {{{kanonizujący}}}

Wspomnienie

{{{wspomnienie}}}

Atrybuty

{{{atrybuty}}}

Patron

{{{patron}}}

Szczególne miejsca kultu

{{{miejsce kultu}}}

[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]]
{{{opis faksymile}}}

Jan Gwalbert (ur. ok. 995 we Florencji, zm. 12 lipca 1073) – święty katolicki, opat, założyciel zakonu walombrozjanów.

Pochodził z rodziny florenckich patrycjuszy. Otrzymał staranne wychowanie, ale prowadził hulaszcze życie. Kiedy zabito jego brata, postanowił dokonać zemsty. Jak mówią przekazy, kiedy dopadł mordercę i dobył miecza, ten padł na kolana z błaganiem na Mękę Chrystusa o litość. To wydarzenie wywarło ogromny wpływ na zmianę postawy życiowej Jana Gwalberta. Przebaczył zbrodniarzowi i sam podjął pokutę. Wstąpił do zakonu benedyktynów, zaś jego cnoty sprawiły, że proponowano mu opactwo, którego jednak nie przyjął i pragnąc doskonalić się, zamieszkał w odosobnieniu w Camaldoli. W 1038 pod Fiesole zbudował klasztor, w którym mnisi żyli, kierując się pierwszą regułą św. Benedykta; razem z innymi zakonnikami opiekował się okolicznym lasem i sadził w nim drzewa[3][4].

Św. Jan Gwalbert, nazywany bohaterem przebaczenia, zapamiętany został dzięki swojemu miłosierdziu wobec biednych, walce z symonią, a także jako reformator i założyciel klasztorów i zakonu walombrozjanów (zatwierdzonego w 1055 roku przez papieża Wiktora II)[3][4].

W 1951 roku papież Pius XII ogłosił go patronem leśników.

Relikwie świętego znajdują się w świątyni parafii pod wezwaniem św. Jana Gwalberta i św. Tekli w Stanach, a jego wspomnienie obchodzone jest 12 lipca[4].

Zobacz też

  1. Wielka ilustrowana encyklopedja powszechna. Kraków: Gutenberg, 1932, s. 33 t. VII.
  2. a b c Saint John Gualbert. CatholicSaints.Info. [dostęp 2015-12-19]. (ang.).
  3. a b Domenico Agasso: San Giovanni Gualberto. [dostęp 2009-07-15]. (wł.).
  4. a b c Uroczystości ku czci św. Jana Gwalberta. 15 lipca 2007: Stany. [dostęp 2009-07-15].

Bibliografia

  • Hugo Hoever SOCist: Żywoty świętych Pańskich. przekład Zbigniew Pniewski. Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1983, s. 124/125.

Linki zewnętrzne