Jan Harabaszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Harabaszewski
Data urodzenia

1875

Data śmierci

24 marca 1943

adiunkt nauk chemicznych
Alma Mater

Szkoła Politechniczna we Lwowie

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

SGGW

Jan Harabaszewski (ur. 1875, zm. 24 marca 1943[1]) – absolwent Wydziału Chemii Technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Nauczyciel chemii w Gimnazjum im. T.Czackiego w Warszawie, adiunkt Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

Twórca metodyki chemii w szkolnictwie polskim. Jego przewodnim celem było nauczanie chemii poprzez eksperyment uczniowski. Uważał, że chemia jest najlepszą szkołą myślenia indukcyjnego i rozwija osobowość ucznia.

Był redaktorem czasopisma dla nauczycieli „Fizyka i Chemia”, w 1936 roku wydał swą najważniejszą pracę „Dydaktyka chemii”. Założyciel i pierwszy przewodniczący (1924-1926) Sekcji Dydaktycznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 215-2-13/14).

Jego imieniem nazwany jest medal przyznawany od 1990 przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za wybitne osiągnięcia związane z dydaktyką chemii oraz za działalność popularyzatorską w tej dziedzinie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ SZCZEPAŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-10-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]