Jan Joest van Kalkar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Joest van Kalkar
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

między 1450 a 1460
Wesel

Data i miejsce śmierci

1519
Haarlem

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

renesans

Pokłon Trzech Króli, fragm. ołtarza w kościele św. Mikołaja w Kalkarze (1505-08)
Ołtarz główny w kościele św. Mikołaja w Kalkarze

Jan Joest van Kalkar[1] lub Jan Joest van Haarlem (ur. między 1450 a 1460 w Wesel, zm. w 1519 w Haarlemie) – niemiecko-niderlandzki malarz, rysownik i rzeźbiarz.

Kształcił się być może w warsztacie swego wuja Dericka Baegerta. W l. 1491-1508 działał w Kalkarze. W 1512 przebywał w Werden nad Ruhrą. Od 1509 zamieszkał w Haarlemie. Prawdopodobnie odbył też podróż do Włoch (Genua, Neapol).

Jego uczniami byli Bartholomäus Bruyn i Joos van Cleve.

Malował obrazy ołtarzowe, sceny rodzajowe, pejzaże i portrety. Jego głównym dziełem jest ołtarz główny Życie Chrystusa (1505-08) w kościele św. Mikołaja w Kalkarze. W 20 wielkoformatowych kwaterach przedstawił sceny z życia i Pasji Chrystusa. Wykonał też ołtarz Siedem boleści Marii (1505) do katedry w Palencii. Tworzył pod wpływem Gerarda Davida i Geertgena tot Sint Jansa.

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wym. Jan Just fan Kalkar. Inne formy nazwiska: Joost, Joesten.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wolfgang Hütt, Niemieckie malarstwo i grafika późnego gotyku i renesansu, Sławomir Błaut (tłum.), Warszawa: PWN, 1985, ISBN 83-01-04621-X, OCLC 749922177.
  • Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3