Jan Jurek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Jurek
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1905
Godów

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1993
Warszawa

Poseł na Sejm Ustawodawczy
Okres

od 4 lutego 1947
do 4 sierpnia 1952

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej

Jan Jurek (ur. 14 maja 1905 w Godowie, zm. 10 kwietnia 1993 w Warszawie) – polski działacz ludowy i lekarz, poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1952).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Aleksandra. W 1934 ukończył medycynę na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i przed wybuchem II wojny światowej pracował jako dyrektor i ordynator szpitala powiatowego w Szacku na Wołyniu, gdzie był także chirurgiem.

W czasie polskiej wojny obronnej we wrześniu 1939 jako lekarz wojskowy dostał się do niewoli, z której jednak zdołał zbiec w rodzinne strony, gdzie podjął pracę jako lekarz w Ostrowcu Świętokrzyskim i okolicach. W czasie okupacji niemieckiej działał w konspiracyjnych Związku Pracy Ludowej „Orka” i Stronnictwie Ludowym „Roch” oraz Batalionach Chłopskich. W maju 1944 został awansowany na majora BCh. Należał do Armii Krajowej w powiecie opatowskim.

Po wojnie organizował struktury SL w Katowicach, zasiadał w jego władzach wojewódzkich oraz w Wojewódzkiej Radzie Narodowej. Pracował tam też ponownie jako chirurg. Od 1947 do 1952 pełnił mandat posła na Sejm Ustawodawczy (z puli SL, które w 1949 współtworzyło Zjednoczone Stronnictwo Ludowe). W latach 50. osiadł w Warszawie.

Pochowany na wojskowych Powązkach.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1947 r. nr 3, poz. 5 („za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]