Przejdź do zawartości

Jan Krysa (oficer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Krysa
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

9 października 1896
Zauchtel

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

5 Pułk Piechoty
5 Pułk Piechoty Legionów
Dep. Piech. MSWojsk.
40 Pułk Piechoty
6 Okr. Urz. WFiPW

Stanowiska

dowódca batalionu
komendant Legii Akademickiej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej

Jan Krysa (ur. 9 października 1896 w Zauchtel, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 października 1896 w rodzinie Antoniego i Wilhelminy[1]. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich 16 sierpnia 1914. Służył jako sekcyjny w szeregach 5 pułku piechoty w składzie I Brygady. Został superarbitrowany 15 sierpnia 1917 i jako inwalida niezdolny do służby zwolniony we wrześniu 1917.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku piechoty Legionów. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari.

W 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie pełnił służbę do listopada 1931[2][3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 427. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 3 maja 1926 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 10. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W 1928 był nadal przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów[6]. Z dniem 1 listopada 1931 został przeniesiony do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[7][8]. W styczniu 1934 ogłoszono jego przeniesienie do 26 pułku piechoty[9]. 4 lutego tego roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 roku i 27. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W kwietniu 1934 roku został przeniesiony do 40 pułku piechoty we Lwowie na stanowisko dowódcy batalionu[11]. 23 grudnia 1937 został przydzielony do 6 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego we Lwowie na stanowisko komendanta Legii Akademickiej[12][13]. Na tym stanowisku pozostawał do 1939 roku[14].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wykaz Legionistów ↓.
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 137, 425.
  3. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 133, 373.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 78.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 127.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 21, 214.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 231.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 57, 435.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 9.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934 roku, s. 71.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
  12. Mianowanie kier. i komendanta Legii Ak. we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 2 z 5 stycznia 1938. 
  13. Politechnika Lwowska 1918–1939. lwow.home.pl. [dostęp 2015-10-29].
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 520.
  15. a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 24.
  16. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  17. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu organizacji, wyszkolenia i administracji wojska”.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926 roku, s. 71, jako por. Jan Krysta.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]