Jan Krysiński (prawnik)
Artykuł o Janie Krysińskim w Journal de Shanghai | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Konsul Generalny RP w Szanghaju | |
Okres |
od 1929 |
Odznaczenia | |
Jan Krysiński (ur. 16 listopada 1885, zm. 23 września 1939 w Warszawie)[1][2] – dyplomata II Rzeczypospolitej, doktor praw i nauk politycznych, sinolog, wykładowca akademicki, autor książek z dziedziny prawa konstytucyjnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po strajku uczniów w Warszawie w 1905 roku usunięty ze szkoły wyjechał z Królestwa Polskiego aby kontynuować naukę za granicą. Studiował prawo i ekonomię polityczną Uniwersytecie we Fryburgu (Szwajcaria) i na Sorbonie. Skończył też Szkołę Języków Orientalnych w Paryżu. Znał wszystkie najważniejsze języki europejskie: francuski, angielski, niemiecki, rosyjski, holenderski, hiszpański, włoski, a także japoński oraz chiński, w tym kilka dialektów chińskich. Po powrocie do kraju w 1919 roku rozpoczął pracę na stanowisku dyrektora w Spółce „K. Buszczyński i Synowie”. Było to jedno z najbardziej znanych w kraju i za granicą przedsiębiorstw polskich zajmujących się uprawą, selekcją, sprzedażą nasion buraków cukrowych.
W 1929 roku został mianowany przez polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych Radcą Poselstwa Rzeczypospolitej Polskiej w Szanghaju obejmując jednocześnie funkcję Konsula Generalnego RP. Uczestniczył w negocjacjach, redakcji oraz ceremonii podpisania 18 września 1929 roku w Nankinie Traktatu przyjaźni, handlowego i nawigacyjnego pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Chińską[3].
Kawaler Orderu Świętego Grzegorza przyznanego przez papieża Piusa XI za długoletnie honorowe prowadzenie wykładów z prawa międzynarodowego, karnego i cywilnego na Uniwersytecie Katolickim w Szanghaju na przełomie lat 20/30 XX wieku.
W Chinach przebywał do 2 listopada 1938 roku, kiedy to wrócił do Warszawy. Zmarł z powodu pogarszającego się stanu zdrowia na zapalenie płuc podczas oblężenia Warszawy przez Niemców 23 września 1939 roku. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 32-4-9)[1].
Międzynarodowa społeczność Szanghaju przyjęła z głębokim żalem i smutkiem śmierć dr Jana Krysińskiego. Została odnotowana w głównych tytułach prasowych wydawanych w Szanghaju[4]. Ceniony za swoje kompetencje, wiedzę, życzliwość i otwartość był przykładem wzorowego dyplomaty reprezentującego interesy polityczne, gospodarcze i kulturalne II Rzeczypospolitej Polskiej. W nabożeństwie żałobnym w Kościele pod wezwaniem Chrystusa Króla (Szanghaj), które odbyło się 18 grudnia 1939 roku, uczestniczyli przedstawiciele władz chińskich oraz całego korpusu dyplomatycznego[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: KRYSIŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-24] .
- ↑ Według Rocznika Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, s. 196 Jan Krysiński urodził się 16 grudnia 1886.
- ↑ Chiny-Polska. Traktat przyjaźni, handlowy i nawigacyjny pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Chińską. Nankin.1929.09.18. - Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2020-07-08] (pol.).
- ↑ Le Journal de Shanghai, wydanie 12 grudnia 1939 r.
- ↑ Le Journal de Shanghai, wydanie 19 grudnia 1939 r.