Jan Kuczma

Jan Kuczma
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1924 ; Grudziądz
Data śmierci	8 października 2003
Zawód, zajęcie	działacz partyjny i państwowy, inżynier górnictwa
Alma Mater	Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Stanowisko	wiceminister przemysłu ciężkiego (1963–1968), wiceminister górnictwa i energetyki (1971–1974), podsekretarz stanu w URM (1981–1982)
Partia	PZPR
	Odznaczenia

Jan Zdzisław Kuczma (ur. 19 listopada 1924 w Grudziądzu^[1], zm. 8 października 2003) – polski działacz partyjny i państwowy, inżynier górnictwa, podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego (1963–1968), Ministerstwie Górnictwa i Energetyki (1971–1974) oraz Urzędzie Rady Ministrów (1981–1982).

Życiorys

Syn Bazylego i Heleny. Podczas okupacji pracował w zarządzie majątku Pilica i jako goniec urzędu w Miechowie, w 1945 był milicjantem Powiatowej Komendy Milicji Obywatelskiej w Krakowie. Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1950 ukończył studia z inżynierii górniczej na Akademii Górniczo-Hutniczej. Podczas nauki był asystentem na ostatniej uczelni, przez pół roku pracował jako nauczyciel w Liceum Górniczym w Krakowie. Od 1951 pracował w Przedsiębiorstwie Budowy Szybów w Bytomiu, następnie między 1952 a 1962 zastępca dyrektora Metrobudowy i dyrektor techniczny Zjednoczenia Budownictwa Kopalń Rud^[1]^[2].

Od 1962 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej; był m.in. członkiem Komitetu Warszawskiego PZPR (1968–1970). Zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego (1963–1968), zastępcy przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (1968–1971), podsekretarza stanu w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki (1971–1974) i wiceprezesa Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości (1975–1981). Wchodził nadto w skład Państwowej Rady Górnictwa^[3] i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa w ramach NOT. Od września 1981 do grudnia 1982 pełnił funkcję podsekretarza stanu i sekretarza Komitetu Gospodarczego w Urzędzie Rady Ministrów, następnie do grudnia 1983 pozostawał zastępcą przewodniczącego Komisji Planowania przy RM^[1]^[2].

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Południowym^[4].

Odznaczenia

W 1956 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2023-01-06].
↑ ^a ^b Barszcz 2014 ↓, s. 352–353.
↑ Andrzej Lisowski. Państwową Radę Górnictwa należy wydobyć z zapomnienia i wykorzystać jej pozytywne doświadczenia. „Przegląd Górniczy”. 12/2019. s. 58. ISSN 0033-216X.
↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
↑ M.P. z 1956 r. nr 97, poz. 1091

Bibliografia

Anna Barszcz: Prezydium Rady Ministrów i Urząd Rady Ministrów jako wytwórcy państwowego zasobu archiwalnego (1945–1996). Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, 2014. ISBN 978-83-64806-06-3.

[ipn-1] Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2023-01-06].

[CITEREFBarszcz2014352–353-2] Barszcz 2014 ↓, s. 352–353.

[pg-3] Andrzej Lisowski. Państwową Radę Górnictwa należy wydobyć z zapomnienia i wykorzystać jej pozytywne doświadczenia. „Przegląd Górniczy”. 12/2019. s. 58. ISSN 0033-216X.

[4] Wyszukiwarka grobów w Warszawie

[5] M.P. z 1956 r. nr 97, poz. 1091

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]