Jan Kuglin

Jan Wilhelm Kuglin
	; Jan Kuglin (1932)
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1892 ; Bogumin
Data i miejsce śmierci	21 września 1972 ; Wrocław
Zawód, zajęcie	drukarz
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Wilhelm Kuglin (ur. 16 czerwca 1892 w Boguminie, zm. 21 września 1972 we Wrocławiu) – polski drukarz i bibliofil, typograf, autor wielu prac z dziedziny drukarstwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Macieja, kowala-hutnika. Uczęszczał do gimnazjum w Cieszynie, następnie w Krakowie. Podczas I wojny światowej został powołany do armii austro-węgierskiej, dostał się do niewoli rosyjskiej. Po zwolnieniu z niewoli pracował naukowo w Moskwie.

Od roku 1919 mieszkał w Poznaniu, gdzie był współzałożycielem i dyrektorem Rolniczej Drukarni i Księgarni Nakładowej. Od roku 1929 wydawał bibliofilską serię „Biblioteka Stu Dwudziestu”. W 1932 był prezesem Towarzystwa Graficznego. Od roku 1933 wydawał niskonakładową serię „Biblioteka Jana z Bogumina Kuglina”^[1]. Przed wojną był przewodniczącym Korporacji Zakładów Graficznych i Wydawniczych na woj. Poznańskie z siedzibą w Poznaniu oraz członkiem zarządu Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.

W okresie II wojny światowej przebywał w Kielcach i Krakowie. Po wojnie, w roku 1945 został mianowany dyrektorem Państwowych Zakładów Graficznych okręgu śląskiego. Uruchomił ponad 70 drukarni na Górnym Śląsku. W latach 1949–1961 był dyrektorem Drukarni Naukowej we Wrocławiu.

Prowadził wykłady na Kursach Dziennikarskich w Poznaniu i Krakowie, a od roku 1958 na Studium Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego.

Opublikował wiele prac z dziedziny drukarstwa, a także tłumaczeń z języka czeskiego.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Krzyż Zasługi (18 stycznia 1946)^[2]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (18 stycznia 1955)^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Katarzyna Krzak-Weiss, Rzecz o Janie z Bogumina Kuglinie – typografie wartym poznania, „Kronika Miasta Poznania” nr 1/2023 (Książka I), s. 164-181.
↑ M.P. z 1946 r. nr 30, poz. 58 „w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 - Uchwała Rady Państwa z dnia 18 stycznia 1955 r. nr 0/193 - na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw, Przemysłu Graficznego i Księgarstwa.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jan Kuglin: Jak powstaje książka, Lwów : Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych, 1933.
Jan Čep, Droga na jutrznię, przekład z jęz. czeskiego Jana Kuglina, Poznań : Rolnicza Drukarnia i Księgarnia Nakładowa 1936.
Jan Kuglin: Ze wspomnień typografa, Wrocław : Państwowe Wydaw. Naukowe, 1958.
Jan Kuglin: Poligrafia książki, Wrocław : Ossolineum, 1964, wyd. 2 1968.
Janusz Sowiński: Wędrówki przedmiotów, Wrocław : Ossolineum, 1977, s. 60–61.
Eduteka.
Kuglin Jan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2012-12-06] .

[1] Katarzyna Krzak-Weiss, Rzecz o Janie z Bogumina Kuglinie – typografie wartym poznania, „Kronika Miasta Poznania” nr 1/2023 (Książka I), s. 164-181.

[2] M.P. z 1946 r. nr 30, poz. 58 „w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego”.

[3] M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 - Uchwała Rady Państwa z dnia 18 stycznia 1955 r. nr 0/193 - na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw, Przemysłu Graficznego i Księgarstwa.

[1]

[2]

[3]