Jan Osiński (1940–2018)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Osiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1940
Terespol

Data i miejsce śmierci

21 listopada 2018
Szczecin

Zawód, zajęcie

ekonomista

Alma Mater

Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Poznaniu

Partia

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Jan Osiński (ur. 23 czerwca 1940 w Terespolu[1], zm. 21 listopada 2018 w Szczecinie[2]) – polski ekonomista oraz działacz społeczny i partyjny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1964 roku ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu na kierunku towaroznawstwo[3], w 1971 roku studia podyplomowe na kierunku zarządzanie w WSE we Wrocławiu[3] oraz w 1978 roku podyplomowe studia pedagogiczne w Szczecinie[3].

W latach 1964–1977 był zatrudniony w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Przemysłu Mięsnego w Szczecinie[3], gdzie pełnił funkcję wicedyrektora ds. ekonomiki i handlu. W maju 1977 roku na wniosek zarządu głównego Związku Zakładów Doskonalenia Zawodowego w Warszawie został powołany na stanowisko prezesa zarządu Wojewódzkiego Zakładu Doskonalenia Zawodowego w Szczecinie[3], którą to funkcję pełnił do 2005 roku a następnie jako wiceprezes zarządu do śmierci w 2018 roku[4]. W sumie w WZDZ w Szczecinie przepracował 41 lat.

Był członkiem prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie w latach 1978–1989[3], członkiem prezydium i wiceprzewodniczącym WK Stronnictwa Demokratycznego w Szczecinie w latach 1974–1989[3] oraz członkiem Plenum Centralnego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego w latach 1984–1988[3]. Od 1988 roku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Krajowej Rady Związku ZDZ w Warszawie[3].

Działał społecznie w wielu organizacjach takich jak m.in. Izba Rzemieślnicza Małej i Średniej Przedsiębiorczości w Szczecinie, Bank Spółdzielczy Rzemiosła w Szczecinie[5] oraz Towarzystwo Przyjaciół Szczecina.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim (2002)[6] oraz Kawalerskim (1986) Orderu Odrodzenia Polski[2], Medalem za Zasługi dla ZDZ, Złotą Honorową Odznaką Gryfa Zachodniopomorskiego, Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego za Zasługi dla Rzemiosła Polskiego (2016) oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-12-10].
  2. a b Jan Osiński. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2018-12-10].
  3. a b c d e f g h i j Encyklopedia Szczecina. T. Suplement 1. Szczecin, Uniwersytet Szczeciński, 2003, s. 178. ISBN 83-7241-272-3.
  4. Władze. zzdz.pl. [dostęp 2018-12-10].
  5. Jan Osiński. rejestr.io. [dostęp 2018-12-10].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 października 2002 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2003 r. nr 3, poz. 23).