Jan Peroś
.jpg) Jan Peroś (przed 1910) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Alma mater | |
| Praca | |
| Styl | |
| Budynki | |
Jan Peroś (ur. 1867, zm. 2 kwietnia 1932 w Krakowie[1]) – polski architekt. Projektował w stylu XIX-wiecznego eklektyzmu, nie ulegał wpływom secesji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył architekturę na Politechnice Lwowskiej. Po studiach pracował przez kilka lat we Lwowie. W latach 1894–1900 pracował na stanowisku głównego architekta Nowego Sącza, uczestnicząc w odbudowie miasta po pożarze 1894 roku.
Od 1900 zamieszkał w Krakowie, gdzie został miejskim radnym i prezesem krakowskiej Izby Handlowej. Był członkiem jury konkursów na projekt regulacji Krakowa[2], fasad Muzeum Narodowego na Wawelu[3].
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, w grobowcu rodzinnym, razem z matką Ludwiką Peroś, z domu Hornykiewicz.
Projekty dla Nowego Sącza
[edytuj | edytuj kod]- Ratusz – wystrój rzeźbiarski wykonał Stanisław Wójcik[4]
- Budynek przy Rynku 25
- Budynek przy ulicy Jagiellońskiej 22
- Budynek Starostwa przy ulicy Jagiellońskiej 33/35
- Budynki przy ulicy Konarskiego 3 i 5
- Budynek szkoły nr 2 przy ulicy Długosza 2. Popiersie na fasadzie wykonał Stanisław Wójcik[4]
- Willa „Sofia” przy ul. Matejki 57
- Willa Jerzego Janosza przy ul. Długosza 57
- Willa „Maria” przy ul. Jagiellońskiej 60 z lat 1905-1908
.jpg)
Projekty dla innych miejscowości
[edytuj | edytuj kod]- Fontanna na stoisku firmy Franz na Wystawie Budowlanej we Lwowie w 1892 przy współpracy rzeźbiarza Edmunda Pliszewskiego[5].
- Willa Józefy Franz we Lwowie przy ulicy 29 listopada (obecnie Konowalca) 47 (1892-1893) przy współpracy rzeźbiarza Edmunda Pliszewskiego[5]. Projekt był demonstrowany na Wystawie Budowlanej (1892)[6].
- Pawilony Galicyjskiej Wystawy Krajowej (1894) we Lwowie: Kaczyńskiego i Wolińskiego, pawilon miasta Wieliczki, oranżeria, „Kawiarnia Arabska” i tzw. Akwarium[7].
- Budynek mieszkalny przy ul. Skarbkowskiej (obecnie Łesi Ukrainki) 15 we Lwowie (1894)[8].
- Budynek Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w Rzeszowie u zbiegu ulic 3 Maja, Lubomirskich i Zamkowej.
- Budynek Kasy Oszczędności w Jaśle z 1897 (wysadzony w 1944)[9]
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Jan Peroś: Wielki Kraków a międzynarodowy kongres w Wiedniu, 1910
- Przegląd wschodni. — T. 7. — № 28. — S. 1270
- Starzyk H. Sądeccy architekci — Jan Peroś i Zenon Remi // Miasto. Tygodnik nowosądecki. — 2010. — nr 191. — S. 6
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nekrolog, „Czas”, 1932, nr 77, s. 3 [1]
- ↑ Plan regulacyi Wielkiego Krakowa // Architekt. — 1910. — № 4. — S. 69.
- ↑ Konkurs na fasady Museum narodowego na Wawelu // Architekt. — 1912. — № 5. — S. 58.
- ↑ a b Jurij Biriułow Rzeźba lwowska. — Warszawa : Neriton, 2007. — S. 170. — ISBN 978-83-7543-009-7.
- ↑ a b Biriulow J. Rzeźba… — S. 173.
- ↑ Lewicki J. Między tradycją a nowoczesnością: architektura Lwowa lat 1893–1918. — Warszawa: Neriton, 2005. — S. 105. — ISBN 83-88372-29-7.
- ↑ Lewicki J. Między tradycją… — S. 115, 483, 485.
- ↑ Lewicki J. Między tradycją… — S. 507.
- ↑ Zniszczone Jasło. [dostęp 2020-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-26)].