Jan Przybyłowski (teolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Przybyłowski
Profesor nauk teologicznych
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1958
Kalisz

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja włocławska

Prezbiterat

10 czerwca 1984

Jan Kazimierz Przybyłowski (ur. 2 listopada 1958 w Kaliszu) – polski duchowny katolicki, teolog, profesor nauk teologicznych.

Święcenia kapłańskie przyjął 10 czerwca 1984[1]. Specjalizuje się w teologii pastoralnej. Pełnił funkcje kierownika Katedry Teologii Pastoralnej Fundamentalnej na Wydziale Teologicznym UKSW. W latach 2009-2010[2] był prodziekanem ds. naukowych Wydziału Teologicznego UKSW, był również prorektorem ds. finansowych i naukowych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Znaczenie nowej ewangelizacji dla duszpasterstwa młodzieży : studium pastoralne (2001)
  • Modlitwa w doświadczeniu Kościoła : jest niemożliwe, aby grzeszył człowiek, który się modli (wraz z Edmundem Robkiem, 2004)
  • Teologia modlitwy : kto się modli, ten się zbawia (wraz z Edmundem Robkiem, 2004)
  • Modlitwa w religijności katolików polskich (wraz z Edmundem Robkiem, 2005)
  • Funkcja wychowawcza w teorii i praktyce eklezjalnej : studium teologicznopastoralne (2010)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]