Jan Sienicki
 Bończa | |
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
ok. 1611 |
| Ojciec | |
Jan Sienicki herbu Bończa (ur. w XVI w. w Siennicy Nadolnej, zm. ok. 1611) – sekretarz króla Stefana Batorego (1582), kasztelan chełmski, starosta tarnogórski (1582–1611).
Był synem Mikołaja Sienickiego podkomorzego chełmskiego, wielokrotnego marszałka sejmu i Barbary Słupeckiej. Miał brata Jakuba Sienickiego.
Porzucił braci polskich, przeszedł na kalwinizm i pełnił wysokie funkcje w tym kościele. W 1598 r. brał udział w rozprawie o dobra tarnogórskie.
Po śmierci ojca w 1582 jako najstarszy syn odziedziczył jego dobra siennickie i został po nim starostą tarnogórskim (1582–1611), oraz otrzymał stanowisko sekretarza Stefana Batorego (1582–1611), którego Mikołaj Sienicki 14 grudnia 1576 ogłosił królem Polski.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kasper Niesiecki, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., s., 308
- Stanisław Grzybowski, 1957, Odrodzenie i Reformacja w Polsce, t.2, „Mikołaj Sienicki. Demostenes sejmów polskich”
- Sebastian Adamkiewicz, Demostenes zapomniany. Rzecz o Mikołaju Sienickim w magazynie Histmag (Autor jest doktorantem na Uniwersytecie Łódzkim; biografia Mikołaja Sienickiego stanowiła jego pracę magisterską. Jest to jedyna w Polsce pozycja w pełni poświęcona Mikołajowi Sienickiemu).