Przejdź do zawartości

Jan Skoczyński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Skoczyński
Data i miejsce urodzenia

1946
Brzozów

profesor
Specjalność: historia filozofii
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Instytut

Zakład Filozofii Polskiej Instytutu Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego

Okres zatrudn.

do 2018

Odznaczenia
Odznaka „Honoris Gratia”
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Henryk Skoczyński[1] (ur. 1946 w Brzozowie) – polonista i filozof, historyk filozofii zajmujący się historiografią idei oraz dziejami polskiej myśli filozoficznej i społecznej w XIX i XX wieku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1946, w Brzozowie jako jedno z czworga dzieci Marii z Mleczków (1916-2008) i Henryka Skoczyńskiego (1915-1958)[2]. W 1948 rodzice przenieśli się do Sanoka, gdzie ukończył szkołę podstawową i Liceum Ogólnokształcące Męskie (1964)[3]. W latach 1964–1970 studiował polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, z rocznym epizodem na Wydziale Handlu Zagranicznego SGPiS w Warszawie (1965/66). W latach 1970–1974 pracował jako polonista w Technikum Poligraficzno-Księgarskim w Krakowie. Od 1974 starszy asystent w Instytucie Filozofii UJ. Doktor nauk humanistycznych od 1981. Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie filozofii (1992) na podstawie rozprawy pt. Idee historiozoficzne Feliksa Konecznego[1]. Członek Rady Wydziału Filozoficznego UJ. Pracownik naukowy Instytutu Filozofii; wicedyrektor instytutu ds. dydaktycznych w latach 1993–1999[4]. Powołał do życia pierwszy po wojnie Zakład Filozofii Polskiej, którym kierował do przejścia na emeryturę w 2018.

Współzałożyciel i pełnomocnik rektora UJ ds. utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Sanoku i jej pierwszy rektor w latach 2001–2002[5][6][7][8][9][10][11]. Decyzją Senatu Uniwersytetu Jagiellońskiego w 2002 został profesorem nadzwyczajnym UJ[12][13][14]. Postanowieniem z 18 października 2004 Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego otrzymał tytuł naukowy profesora[15][16]. Był członkiem zarządu Ośrodka Myśli Politycznej w Krakowie[1], członkiem Komisji Kultury Słowian PAU (do 2011).

Pozostaje w Radzie Naukowej pisma „Historyka”. Zredagował i opatrzył wstępem pamiętniki swego nauczyciela prof. Józefa Stachowicza pt. Miniony czas (1994), książkę Sybiraka inż. Kazimierza Buczka pt. Wspomnienia z lat 1946–2016 (2017)[17][18], tom poezji 44 wiersze autorstwa Heleny Kapri (2021)[19]. W przeszłości współpracował z pismami: „Tygodnik Powszechny” (od 1976), „Czas Krakowski”, „Tygodnik Solidarność Małopolska”, „Nowe Państwo” „Tygodnik Sanocki” (w tym „Dodatek Kulturalny” wydawany przez Korporację Literacką w Sanoku[20]), „Korso Sanockie”. Od kilku lat jest stałym felietonistą portalu internetowego „Studio Opinii”[21].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

autorskie

  • Pesymizm filozoficzny Mariana Zdziechowskiego (1983, Wrocław, Wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich).
  • Idee historiozoficzne Feliksa Konecznego (1991, Kraków, Wyd. UJ).
  • Wartość pesymizmu. Studia i szkice o Marianie Zdziechowskim (1994).
  • Gnoza polityczna (1998, Kraków, Wyd. Księgarnia Akademicka; ISBN 978-83-86575-48-0)[22].
  • Ludzie i idee. Szkice historyczno-literackie (1999, Kraków, Wyd. Księgarnia Akademicka, ISBN 978-83-86575-93-0)[23].
  • Koneczny. Teoria cywilizacji (2003, Warszawa, Wyd. IFiS PAN, s. 356, z tego 183 autora).
  • Neognoza polska (2004, Kraków, Wyd. UJ).
  • Wiedza i sumienie. Z badań nad filozofią polską (2009, Kraków, Wyd. Księgarnia Akademicka, ISBN 978-83-7188-417-7, s. 198)[24].
  • Historia filozofii polskiej (wraz z Janem Woleńskim, 2010, Wydawnictwo WAM, ISBN 978-83-7505-442-2; s. 568).
  • Glossy i uwagi (2014, Kraków, Wyd. Księgarnia Akademicka, ISBN 978-83-7638-413-9, s. 310)[25].
  • Teksty nienaukowe (2016, Kraków, Wyd. Księgarnia Akademicka)[26][27].
  • Zdanie odrębne (2021, Krosno, Wyd. Ruthenus, ISBN 978-83-7530-740-5)
  • Poza katedrą (2021, Gdańsk, Wyd. Naukowe Katedra, ISBN 978-83-6610-753-3)

redagowane

  • Gnoza polityczna (2000, Kraków)
  • Feliks Koneczny dzisiaj (2000, Kraków)
  • Polskie ethos i logos (2008, Kraków)
  • Marian Zdziechowski 1861-1938, W 70 rocznicę śmierci (2009, Kraków)
  • Mit, historia, kultura (2012, Kraków)
  • Kazimierz Buczek, Wspomnienia z lat 1946–2016 (2017, Kraków)

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda Miasta Sanoka I stopnia w dziedzinie kultury i sztuki za całokształt twórczości za rok 1996[28][28][29][30][31].
  • Nagroda Rektora UJ (1994, za publikację Wartość pesymizmu. Studia i szkice o Marianie Zdziechowskim).
  • Nagroda Wojewody Krakowskiego w dziedzinie kultury i sztuki (1997, „za propagowanie polskiego dorobku filozoficznego”).
  • Odznaka „Honoris Gratia” (2012, „za zasługi dla miasta”)[32].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Prof. dr hab. Jan Henryk Skoczyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-12-17].
  2. ↑ Jan Skoczyński. Przemówienie prof. Jana Skoczyńskiego, rektora PWSZ. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41 (518), s. 7, 12 października 2001. 
  3. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2016-11-24].
  4. ↑ Rada Instytutu Filozofii. [dostęp 2015-05-11].
  5. ↑ Jolanta Ziobro. Skoczyński rektorem. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (496), s. 1, 11 maja 2001. 
  6. ↑ Jolanta Ziobro. Minister wręczył nominacje. „Tygodnik Sanocki”. Nr 20 (497), s. 2, 18 maja 2001. 
  7. ↑ Czesław Skrobała. Gaudeamus w grodzie Grzegorza. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41 (518), s. 7, 12 października 2001. 
  8. ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 416, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  9. ↑ Kalendarium wydarzeń (wybór). W: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Grodka w Sanoku. Kronika XV-lecia. Tomasz Chomiszczak (red.). Sanok: 2016, s. 12. ISBN 978-83-618-02-18-1.
  10. ↑ Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 241, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  11. ↑ Władze uczelni. W: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Grodka w Sanoku. Kronika XV-lecia. Tomasz Chomiszczak (red.). Sanok: 2016, s. 58. ISBN 978-83-618-02-18-1.
  12. ↑ Jolanta Ziobro. Mamy strefę i... profesora. „Tygodnik Sanocki”. Nr 17/18 (546/547), s. 1, 36 kwietnia / 3 maja 2002. 
  13. ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 427, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  14. ↑ W maju 2002 bezskutecznie ubiegał się o stanowisko rektora PWSZ w Sanoku w wyborze podjętym przez Senat tej uczelni. Jolanta Ziobro. Wybór rektora. „Tygodnik Sanocki”. Nr 22 (551), s. 1, 31 maja 2002. 
  15. ↑ M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 920.
  16. ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 446, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  17. ↑ Marek Pomykała. Wspomnienia profesora. „Echo Sanoka”. Nr 32, s. 7, 22 sierpnia 1994. 
  18. ↑ Jan Skoczyński: Nauczyciel i Mistrz. W: Miniony czas. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1994, s. 4–9. ISBN 83-901827-1-8.
  19. ↑ Helena Kapri: 44 wiersze. Krosno: Ruthenus, 2021. ISBN 978-83-7530-746-7.
  20. ↑ Nagroda Miasta Sanoka. W: Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 125. ISBN 83-909787-3-3.
  21. ↑ JS. studioopinii.pl. [dostęp 2021-12-17].
  22. ↑ Gnoza polityczna. akademicka.pl. [dostęp 2016-10-14].
  23. ↑ Ludzie i idee. Szkice historyczno-literackie. akademicka.pl. [dostęp 2016-10-14].
  24. ↑ Wiedza i sumienie. Z badań nad filozofią polską. akademicka.pl. [dostęp 2016-10-14].
  25. ↑ Glossy i uwagi. akademicka.pl. [dostęp 2016-10-14].
  26. ↑ Mirosław Kubic: Promocja książki prof. Jana Skoczyńskiego „Teksty nienaukowe”. bj.uj.edu.pl, 2016-09-30. [dostęp 2016-10-14].
  27. ↑ Teksty nienaukowe. akademicka.pl. [dostęp 2016-10-14].
  28. ↑ a b Nagrody Rady Miasta za rok 1996 wręczone. „Tygodnik Sanocki”. Nr 30 (298), s. 1, 3, 25 lipca 1997. 
  29. ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki”. Tom X, s. 339, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  30. ↑ Nagroda Miasta Sanoka. W: Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 124. ISBN 83-909787-3-3.
  31. ↑ Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 536–537, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  32. ↑ Jolanta Ziobro. Sanoczanin zasłużony dla Krakowa. „Tygodnik Sanocki”. Nr 22, s. 2, 8 czerwca 2012. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Skoczyński&oldid=75109479”