Jan Szamowski (kasztelan brzeziński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Szamowski
Jan Feliks Szamowski
Herb
Prus I
Rodzina

Szamowscy herbu Prus I

Data urodzenia

ok. 1530

Data śmierci

1589

Ojciec

Stanisław Szamowski

Żona

Anna Sierakowska

Dzieci

Marcjan Szamowski,
Ermian Szamowski,
Jerzy Szamowski,
Katarzyna, za
Stanisława Walknowskiego
h. Wieruszowa,
Zofia, za
Hieronima Tarnowskiego
h. Rola
kasztelnica inowrocławskiego

Jan Szamowski herbu Prus I (ur. ok. 1530, zm. 1589) – kasztelan gostyński w latach 1568–1576, kasztelan kowalski w latach 1576–1577, kasztelan brzeziński w latach 1577–1589.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny senatorskiej, był synem Stanisława Szamowskiego, pełniącego wysokie funkcje państwowe[1].

Pierwszym jego urzędem była senatorska godność kasztelana gostyńskiego (1568–1576). Był protestantem, uczestniczył w konwokacji warszawskiej. W 1575 roku w czasie wolnej elekcji głosował na cesarza Maksymiliana II Habsburga[2]. Mimo to zjawił się na sejmie koronacyjnym krakowskim Stefana Batorego w 1576 r., jeszcze jako kasztelan gostyński. Awansował następnie na kasztelana kowalskiego (1576–1577). W 1577 został kasztelanem brzezińskim (1577–1589)[3].

Jan Szamowski był właścicielem kilku wsi, należących następnie do kluczu majątkowego Szamowskich: Szamowa, Wargawy Starej, Budek, Włoskowa, Strzegocina, Oraczewa, Kter, Kalinowa, Zieleniewa oraz Gajewa Górnego[1].

Miał za żonę Annę Sierakowską, córkę wojewody łęczyckiego Jana Sierakowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sławomir Leitgber, Polska szlachta i jej herbi, t. 4, sek 7, s. 2.
  2. Ewa Dubas-Urwanowicz, Koronne zjazdy szlacheckie w dwóch pierwszych bezkrólewiach po śmierci Zygmunta Augusta, Białystok 1998, s. 294.
  3. Marcin Broniarczyk, Kasztelania i kasztelanowie brzezińscy w XVI-XVII wieku, Brzeziny i region 2019, s. 176.