Janusz Górski (zootechnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Janusz Górski (ur. 1939 w Nowosielcu) – polski zootechnik, wieloletni wykładowca Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej, a następnie Akademii Podlaskiej w Siedlcach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1959-1961 studiował w Studium Wychowania Fizycznego w Płocku. W latach 1962-1967 studiował na Wydziale Zootechnicznym SGGW, gdzie m.in. uczestniczył w seminariach prowadzonych przez profesora Franciszka Staffa oraz obronił pracę magisterską pt. Szkodliwość amoniaku dla palczaków sandacza w Katedrze Ichtiobiologii i Rybactwa. W roku szkolnym 1968/69 pracował jako nauczyciel przedmiotów zawodowych w technikum rolniczym w Skępem. W latach 1969-1973 odbył studia doktoranckie zakończone obroną dysertacji doktorskiej pt. Charakterystyka umięśnienia kurcząt przeznaczonych do produkcji brojlerów. Pracę doktorską wykonał pod kierunkiem prof. Ewy Potemkowskiej. Jeszcze przed obroną doktoratu podjął pracę w Wojewódzkim Ośrodku Postępu Rolniczego w Bratoszewicach jako zastępca kierownika Działu Produkcji Zwierzęcej i jednocześnie kierownik Sekcji Drobiarskiej. Pracował tam do 1977 roku i w dowód uznania otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Łodzi i Ministra Rolnictwa.

1 grudnia 1977 r. podjął pracę w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach na stanowisku adiunkta, a od 1978 roku Kierownika Zakładu Hodowli Drobiu, którym był do 2007 roku. W zakładzie tym był pierwszym nauczycielem akademickim. Od 2007 r. pracował w Katedrze Metod Hodowlanych, Hodowli Drobiu i Małych Przeżuwaczy na siedleckiej uczelni. W 1983 r. odbył kilkumiesięczny staż naukowy w Holandii, w czasie którego przebywał m.in. na uniwersytecie w Wageningen. W 1989 r. Rada Wydziału Zootechnicznego Akademii Rolniczej w Lublinie nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk rolniczych w dyscyplinie "zootechnika" na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. Badania porównawcze tempa wzrostu oraz wpływu kojarzenia międzyrodowego kaczek rasy pekin na masę ciała, budowę i wartość rzeźną mieszańców oraz bardzo bogatego dorobku naukowego. Tytuł profesora uzyskał w 1999, natomiast od 1 listopada 2001 pracował w Akademii Podlaskiej na stanowisku profesora zwyczajnego.

Prowadził badania nad następującymi zagadnieniami:

  • wyjaśnienie praw rządzących wzrostem różnych cech użytkowych u kaczek,
  • prace nad wpływem krzyżowania kaczek na wartość cech użytkowych mieszańców,
  • optymalizacja żywienia różnych gatunków drobiu (kaczki brojlery, kaczki piżmowe, mieszańce kaczek piżmowych i kaczek rasy pekin, gęsi rzeźne oraz kurczęta brojlery),
  • poprawa technologii chowu drobiu.

Jest autorem lub współautorem około 300 prac, w tym 121 oryginalnych opublikowanych prac twórczych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]