Jarosław Ławski
 |
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Jarosław Mariusz Ławski. Nie opisano powodu propozycji integracji. |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: wyobraźnia XIX i XX wieku[1] | |
| Doktorat |
9 stycznia 2001[1] |
| Habilitacja |
18 października 2005[1] |
| Profesura |
12 czerwca 2012[1] |
Jarosław Ławski (ur. 1968[2]) – polski filolog, prof. dr hab. nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Instytutu Filologii Polskiej i dziekan Wydziału Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
9 stycznia 2001 obronił pracę doktorską pt. Marie romantyków. Metafizyczna strona kobiecości (Mickiewicz, Malczewski, Słowacki, Krasiński), 18 października 2005 habilitował się na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Ironia i mistyka. Doświadczenia graniczne wyobraźni poetyckiej Juliusza Słowackiego[1]. 12 czerwca 2012 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych[1].
Objął funkcję profesora zwyczajnego w Instytucie Filologii Polskiej i dziekana na Wydziale Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku[1].
Jest członkiem Komitetu Nauk o Literaturze I Wydziału Nauk Humanistycznych Polskiej Akademii Nauk[1].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- 1995: Wyobraźnia lucyferyczna. Szkice o poemacie Tadeusza Micińskiego „Niedokonany. Kuszenie Chrystusa Pana na pustyni[1]
- 2005: Przemiany obrazu i znaczenia Wilna w twórczości Adama Mickiewicza[1]
- 2005: Ironia i mistyka. Doświadczenia graniczne wyobraźni poetyckiej Juliusza Słowackiego[1]
- 2010: Mickiewicz – Mit – Historia. Studia[1]
- 2013: Żydzi wschodniej Polski, t. I: Świadectwa i interpretacje[1]